Retiro de Israelo el Gazao

La Israela Unupartia Retiro-PlanoMalengaĝiĝo (hebree תוכנית התנתקות, Toĥnit Haitnatkut) estis plano proponita komence de 2004 fare de la tiama Ĉefministro de Israelo Ariel Ŝaron, adoptita fare de la Registaro kaj aprobita perleĝe de la Israela Parlamento (Kneset), kiu estis efektivigita dum la dua duono de aŭgusto 2005 [1]. La plano proponis forigi ĉiun permanentan israelan civilan ĉeeston de la Gazaa Sektoro, same kiel forigi kvar setlejojn de la norda parto de Cisjordanio, administritaj de Israelo ekde la Sestaga Milito [2].

Mapo de la Gaza Sektoro en majo 2005, kelkaj monatoj antaŭ la israela retiro. La gravaj setlejaj blokoj estis la blukoloritaj-regionoj sur ĉi tiu mapo.

Dum la israela retiro de la Gazaa Sektoro, 21 civilaj israelaj setlejoj estis malmuntitaj, kaj precipe la tuta regiono nomita Guŝ-Katif, kaj kvar estis evakuitaj en la norda Cisjordanio [3]:

Priskribo

redakti

En la Gaza Sektoro: (ĉiuj 21 setlejoj):

  • Bedolah
  • Bnei Atzmon (Atzmona)
  • Duguit
  • Elei Sinajo
  • Gadid
  • Gan Or
  • Ganei Tal
  • Katif
  • Kfar Darom
  • Kfar Yam
  • Kerem Atzmona
  • Morag
  • Nevé Dekalim
  • Netzarim
  • Netzer Hazani
  • Nisanit
  • Pe'at Sade
  • Rafiah Yam
  • sklavo
  • Ŝirat Hayam
  • Tel Katifa

Norda Cisjordanio:

  • kadim
  • Ganim
  • Jomesh
  • Sa-Nur

Referencoj

redakti

Literaturo

redakti


Eksteraj ligiloj

redakti