Prapuebla kulturo: Malsamoj inter versioj

Dum epoko de estixgoestiĝo de la puebloj, oni daŭrigis konstruadon de rektlinie aŭ arkoforme kuligitaj domoj, pligrandigis ilin. La pli fruan batitan grundomuron ŝanĝas la adoba, ŝtona muro. Tiam elformiĝas el la kabano kun subtera rezervujo la [[kiva]], tio estas ronda, subtera kamero, uzata ekde tiasm por religiaj celoj. Oni uzis la surterajn kamerojn nur por loĝado. Oni supozas, ke tiam komenciĝis kultivado de la kotono. La ceramikistoj uzis pli kaj pli daformoj, ornamaĵojn, dum la korboplektado malgraviĝis. Dum la tuta epoko kreskis la loĝata areo. .

Karakterizoj de la klasika pueblo-epoko estas la grandaj domoj konstruitaj sur rokoj . Tiuj vilaĝoj estis konstruitaj en protektatatj kurbiĝoj de la rokmuroj. Ili estis similaj de la briko kaj adobodomoj kaj vilaĝoj. Ili konstruis samtempe grandaj, liberes starantajn domarojn apud muroj de la kanjonoj. En ambaŭ konstruejoj, la domoj estis du-tri aŭ eĉ kvaretaĝaj. Oni ofte forŝovis la etaĝojn tiel, ke la tegumento de la plia suba domo servis kiel teraso por la pli supra. En tiuj komunaj konstruaĵoj, la nombro de la ĉambroj variis de 20 ĝis eĉ mil. La ceramikaĵo atingis altan kvaliton, ili povis lerte teksi la kotonon kaj jukka(?)[[jukao]]-fibron.

Oni kalkulas la moderna pueblo-epokon ekde ĉ. [[1700]], kiam disvastixgisdisvastiĝis la [[hispanio|hispana]] influo. La areon okupis oficiale en [[1598]], sed la perfortaj konvertigoj kaj subpremado, igis la hispanojn malamikoj. En 1680 okazis amasa ribelo, la hispanoj estis murditaj aŭ forpelitaj. La hispana regado restariĝis nur en ĉ. 1694. La unujarcenta perturba situo malpliigis nombro de la pueblo-komunumoj de 70–80 al 25–30. Plimulto de la kulturo kaj la agrikultura kaj metia konoj vivtenis ĝis hodiaŭ.