Nicolaus Bruhns: Malsamoj inter versioj

Bruhns devenis de muzikistofamilio el [[Ŝlesvig-Holstinio|Ŝlesvig- Holstina]]. Lia avo Paŭlo estis liutisto kaj muzikmajstro en la kapelo de la duko en Gottorp. La onklo de Nicolaus, [[Frederiko Nicolaus Bruhns]], estis direktisto de la urba muzikensemblo en [[Hamburgo]]. Paŭlo, la patro de Nicolaus, - eble lernanto de [[Franz Tunder]] – estis orgenisto en [[Schwabstedt]], kie li edziĝis kun la filino de sia antaŭulo.

Nicolaus ricevis sian unuan instruo supozeble de sia patro. Kiel poste skribis [[Ernst Ludwig Gerber]] en sia leksikono ''Lexikon der Tonkünstler'', li jam regis junaĝe la orgenludadon kaj produktis ''„bonajn“'' komponaĵojn por klavarinstrumento kaj kantvoĉo. Verŝajne efikis sur lin la muzikaj influoj el [[Husum]], la eble plej riĉa urbo de la Nordfrisa marbordo. La 16-jara Nicolaus montris sufiĉe da talento, por lerni n laŭ konsilo de sia patro la ludadon de [[violono]] kaj [[gambovjolo]] ĉe sia onklo Peter en [[Lübeck]]. Pri tiuj ĉi instrumentoj li akiris ''„tian kapablon, ke ĉiu, kiu nur aŭskultis kaj ekkonis lin, admirudevis admiri kaj ŝatuŝati lin“'' (Gerber). elEl ĉiuj violonistoj en Lübeck, kies virtuozecon oni admiris en- kaj eksterlando, Bruhns estis la plej juna reprezentanto. Krome li estis la plej favorata lernanto de [[Dietrich Buxtehude]], ĉe kiu li studis kompozicion kaj pliperfektigis sian orgenludadon. Laŭ muzikleksikono de [[Johann Mattheson]] Buxtehude estis la plej grava ekzemplulo de Bruhns.

Post kiam Bruhns kelktempe vagadis en la ĉirkaŭa regiono, li atingis postenon kiel komponisto kaj violonisto ĉe la kortego en [[Kopenhago]], dank‘ al rekomendletero de Buxtehude al la tiea orgenisto de la Nicolajpreĝejo, Johann Lorenz – tiaj vojaĝoj en la nordajn landojn inter muzikistoj el Lübeck oftis. Lia posta bofrato Johann Hermann Hesse, kiu havis rilatojn en Kopenhago, helpis lin enrepreni tiun vojaĝon. Bruhns restis kelkajn jarojn en Kopenhagen; la ekzaktajnekzaktaj cirkonstancoj de liaj restado estas nekonataj. Bruhns ne estis oficista, tamen certus, ke li estis orgenistovicorgenisto de Lorenz . Verŝajne li sursceniĝis kiel orgen- kaj violonvirtuozo dum ties famaj vesperkoncertoj samkiel ĉe la reĝa kortego.

Post la morto de la maljuna orgenisto Friedrich zur Linden de la – nuntempe ne plu ekuzista – urbopreĝejo en [[Husum]] januare [[1689]] la urbokonsilantaro volis proponi la postenon al la jam iel fama Bruhns. Ne sciante, kie tiu restas ĉitempe, oni okupis la orgenon provizore, kaj la urbopatrojurbestraro provis eltrovi, kie estas Bruhns. Tio ĉi okazis hastege – eĉ nokte kuriero estis survoje al Schwabstedt por ricevi ties adreso de la patro aŭ frato. Eble aliaj konkuraj urboj interesiĝis pri la talenta muzikisto. Post provludo en Husum la [[29-a de marto|29-an de marto]] en Husum li finfine estis akceptata unuvoce, ''„char antauwe Tiaspecay el Komponajhoy kay Traktadoy de Instrumentoy lauw chiay Specoychiaspecay en tiu chi Urbo neniam estis auwdintay“''. Kun sia nomumado kiel orgenisto Bruhns edziĝis kun Anna Dorothea Hesse, la duonfratino de sia onklino.

Krom la [[1629]] de Gottfried Fritsch restaŭrita orgeno Bruhns disponis ankaŭ pri la voĉĥoro de la preĝejo. Dum du jaroj li kunlaboris kun la loka [[kantoro]] Georg Ferber, konata pro sia escepta basvoĉo kaj finfine anstataŭata de Petrus Steinbrecher. La direktadon de la instrumenta ensemblo transprenis la urbomuzikisto Heinrich Pape.