Kazi Nazrul Islam: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Eliott (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Eliott (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 16:
En lia lasta parolado, eldirita en aprilo 1941, kaj kvazaŭ profete titolita "Se la flaŭto ne ludas plu", li diris:
:''La konstantan batalon inter hinduoj kaj islamanoj, agresemon inter nacioj kaj militojn, malegalecon inter la senkompate malriĉaj enŝulditoj kaj la montrega stako da milionoj kaj milionoj da rupioj stokitaj en bankoj - tiuj estas kion mi deziris likvidi. En mia poezio, kantoj, muziko, kaj aliaj verkoj mi establis pompan egalecon kaj unuecon. Mi venis por
En 1942 li malsaniĝis abrupte perdis la parolon kaj memoron kaj malgraŭ ĉiuj medicinaj klopodoj neniam resaniĝis, dum 34 jaroj li restis tia ĝis li mortis la 29-an de aŭguto 1976 en la „instituto por universitata medicina esploro“ de [[Dhako]]. Lia vartistino dum liaj lastaj jaroj memoras: "li kutimis rideti, kiam oni montris al li bildoj pri lia edzino aŭ pri junaĝo. Se oni oni aŭdigis lin liajn de li kantitajn kaj sudiskigitajn poemoj aŭ se kantisto venis kanti ilin, li ekploris. Li ŝatis bonbonojn kaj aŭskulti muzikon."
|