Andrej Ĵdanov: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
detala korekto
Neniu resumo de redakto
Linio 3:
(naskiĝis la [[26-an de februaro]] [[1896]] en [[Mariupol]], nun en [[Ukrainio]] - mortis la [[31-a de aŭgusto|31-an de aŭgusto]] [[1948]] en [[Moskvo]], nun en [[Rusio]]) estis soveta politikisto, unu el la gvidantoj de la [[KPSU|Sovetunia Komunista partio]] kaj ĉefa apoganto de la dogma kulturpolitiko.
 
Li aliĝis al la bolŝevika partio en [[1915]]. Post la oktobra revolucio de [[1917]], li faris rapidan partian karieron kaj, post la mortigo de [[Sergej Kirov]], anstataŭis lin kiel la "unua sekretario" de la urba partia komitato (ĉefa politika gvidanto de la urbo). Li estis strikta kunlaboranto de [[Stalino|Iosif Stalin]] kaj iĝis membro de la Politika Komitato en [[1939]]. Inter [[1941]] kaj [[1944]], li direktis la [[Sieĝo de Leningrado|defendon de la urbo kontraŭ la atakantaj nazioj]]. En la jaroj [[1944]]-[[1947]] Ĵdanov estris la kontrolkomision de aliancanoj en [[Finnlando]].
 
Postmilite li direktis la kulturan vivon de la Sovetunio en ideo de ekstrema ideologia rigoro. Oni kreis per lia gvido la [[Kominformo]]n (1947).
Li estis strikta kunlaboranto de [[Stalino|Iosif Stalin]] kaj iĝis membro de la Politika Komitato ([[1939]]); postmilite li direktis la kulturan vivon de la Sovetunio en ideo de ekstrema ideologia rigoro. Oni kreis per lia gvido la Kominformon (1947). Li mortis en 1948 inter nebulaj cirkonstancoj. Verŝajne malamikoj de Ĵdanov — [[Georgij Malenkov]] kaj [[Lavrentij Berija]] — iniciatis purigon en Leningrado (kondamnis pli ol 2000 homojn inter alie multajn kunlaborantojn de Ĵdanov). La morto de Ĵdanov mem iĝis preteksto por la fifama "[[kazo de kuracistoj]]": multaj homoj estis akuzitaj (9 ĉefaj akuzitoj kaj multaj ligitaj kun ili) pri venenigo de partiaj altranguloj, tamen post la morto de Stalin la kazo estis fermita, neniu ricevis punon.
 
Li estis strikta kunlaboranto de [[Stalino|Iosif Stalin]] kaj iĝis membro de la Politika Komitato ([[1939]]); postmilite li direktis la kulturan vivon de la Sovetunio en ideo de ekstrema ideologia rigoro. Oni kreis per lia gvido la Kominformon (1947). Li mortis en 1948 inter nebulaj cirkonstancoj. Verŝajne malamikoj de Ĵdanov — [[Georgij Malenkov]] kaj [[Lavrentij Berija]] — iniciatis purigon en Leningrado (kondamnis pli ol 2000 homojn inter alie multajn kunlaborantojn de Ĵdanov). La morto de Ĵdanov mem iĝis preteksto por la fifama "[[kazo de kuracistoj]]": multaj homoj estis akuzitaj (9 ĉefaj akuzitoj kaj multaj ligitaj kun ili) pri venenigo de partiaj altranguloj, tamen post la morto de Stalin la kazo estis fermita, neniu ricevis punon.
 
Ĵdanov estis entombigita ĉe la muro de moskva [[Kremlo]], la plej prestiĝa tombejo de Sovetunio.
 
== Interesaj faktoj ==
Omaĝe al Ĵdanov multaj objektoj portis lian nomon en Sovetunio, inkluzive de la urbo, kie li naskiĝis (Mariupol), la [[Sankt-Peterburga Ŝtata Universitato|Leningrada Ŝtata Universitato]], strato kaj distrikto en Moskvo ka. Dum [[Perestrojko]] la komunista partio proklamis sian malaprobon al la agoj de Ĵdanov, kaj ĉiuj objektoj portintaj lian nomon estis alinomitaj (1988).
 
La filo de Ĵdanov, elstara kemiisto [[Jurij Ĵdanov]], post morto de sia patro parenciĝis al Stalin, edziĝinte al lia filino [[Svetlana Allilujeva]].
 
{{ĝermo-biografio}}
Linio 15 ⟶ 22:
[[Kategorio:Historio de Sovetunio|Ĵdanov]]
[[Kategorio:Politikistoj de Rusio aŭ Sovetunio|Ĵdanov]]
[[Kategorio:Urbestroj de Sankt-Peterburgo|Ĵdanov]]
 
[[de:Andrei Alexandrowitsch Schdanow]]