Historio de kristanismo: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Ermito (diskuto | kontribuoj) |
Ermito (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 116:
{{ĉefartikolo|Ikonoklasmo}}
[[Dosiero:Vlahernskaya.jpg|thumb|[[Bizanca imperio|Bizanca]] [[ikono]] de [[sankta Maria|Virgulino Maria]] el la [[7-a jarcento]], nomata [[Blacherny|Blacherna]]. Nun [[Galerio de Tretjakov]]]]
Inter la jaroj [[726]] kaj [[730]], evidente subinflue de [[islamo]], komenciĝas en la [[bizanca imperio]] disputo pri to, ĉu eblas bildigi Jesuon Kriston kaj sanktulojn. Imperiestro [[Leono la 3-a]] akre prezentiĝas kontraŭ kristanaj bildigoj de [[ikono]]j kaj okazas ilia neniigo kaj persekutado de tiuj, kiuj uzis la bildojn kaj adoris Dion pere de ili. Kontraŭ Leono la 3-a stariĝis kaj konstantinopola patriarko [[Germano la 1-a]] kaj papo [[Gregorio la 3-a]], sed la malpermeson de Leono pri la bildoj plilongigis ankaŭ [[Konstantino la 5-a]], lia filo. La persekutado de ikonoduloj finas nur pro decido de [[regento|regentino]] [[Ireno]], reganta anstataŭ la neplenkreska [[Konstantino la 6-a]] ([[780]] - [[797]]). La ikonoklasmon kondamnis nur en la jaro [[789]] la kunvokita [[koncilio|2-a nicea koncilio]], kiu evidentiĝis la eklezian sciencon rilate al la bildoj kaj subtenis movadon de ikonhonorantoj.
La dua periodo de la persekutado de la adorantoj de bildoj venas dum regado de [[Leono la 5-a]] ([[813]] - [[820]]), kiu daŭrigas ankaŭ dum regado de [[Mikaelo la 2-a]]. Regentino [[Teodorino]], reganta anstataŭ [[Teofilo]], filo de Mikaelo, denove permesis honoradon de ikonoj kaj ŝanĝis la decidojn de apartenantaj [[sinodo]]j. Ekde tiu tempo ankaŭ la [[orienta eklezio]] solenas la unuan dimanĉon [[festo]]n kiel solenon de triumfo de [[ortodoksio]].
| |||