Joseph John Thomson: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
eNeniu resumo de redakto
Linio 12:
'''Joseph John THOMSON''' ([[18-an de decembro|18-an de decembro]] [[1856]], Cheetham Hill, [[Anglio]] – [[30-an de aŭgusto|30-an de aŭgusto]] [[1940]], [[Kembriĝo]], Cambridgeshire) estis [[britio|brita]] [[fizikisto]], kiu en [[1897]] malkovris la [[elektrono]]n, kiu estis grava paŝo por kono de la [[atoma strukturo]]. Li ricevis en [[1906]] [[Nobel-premio pri fiziko|Nobel-premion pri fiziko]] pro ekzamenoj de la elektra konduktiveco de gasoj. Li estis batita en 1908 al kavaliero (siro).
 
Lia patro estis librokomercisto en antaŭurbo de Manchester. Thomson en aĝo de 14 jaroj iĝis studento en la Owens College (antaŭulo de la hodiaŭa Universitato Victoria. Li ricevis stipendion de la kembriĝa Trinity College (1876) kaj li plenigis sian tutan vivon poste tie. Li akiris en 1880 la gradon B. A. en matematiko, poste la ebleco pri eksperimentaj esploroj tiris lin al la laboratiriolaboratorio Cavendish. Li komencis ellaboris la teorion de la elektra magneteco.
 
La scienca komunumo tuj rekonis liajn rezultojn kaj en 1884 elektis lin membro de la londona [[Reĝa Societo]] ([[Royal Society]]) kaj oni nomumis lin al fizika profesoro de la Cavendish-laboratorio.
 
Thomson venis al la konkludo en 1897, ke ĉiu materialo – sendepende de ties origino- entenas samtipajn korpusklojn. Tiuj korpuskloj estas pli malpezaj ol atomo, ili estas ties eroj, la elektronoj (tiam nomataj fare de Thomson korpuskloj).
Linio 28:
J. J. Thomson–G. P. Thomson: Conduction of Eletricity Through Gases (1928–33);
J. J. Thomson: Recollections and Reflections (1936).
 
Britannica Inc. 2005
 
{{DEFAULTSORT:Thomson, Joseph John}}