Nikolao Hohlov: Malsamoj inter versioj

[[Gravaj esperantistoj]] - [[Esperantlingva literaturo]]

 

 

 

 

 

'''Nikolao HOHLOV''', ruso, supera ekonomiisto ĉe industria trusto. Nask. 1891 en Moskva. Edziĝinta. E-istiĝis en 1905. Kontribuis al La Ondo de E, Konkordo, LM, HDE, E' kaj aliaj gazetoj lingvajn kaj kritikajn artikolojn, tradukis el angla, rusa kaj serba lingvoj. Liaj verkoj: La morto de delegito de UEA, originala komedieto, 1924; Krucumo, trad. de Drozdov,1922; Orientaj Fabeloj, trad. de Doroŝeviĉ, 1928; La morto de Danton, trad. de Tolstoj, l928; Historio de la Mondolingvo, trad. de Drezen. r. n 1928 aperis lia sola poemaro, La tajdo, kies moton: "De la musique, acant toute chose. . ." li kredeble elektis kun intenca ironio. Ĝin kontraŭdiras jam la dua poemo, en kiu li sin komparas al Chanteclaire, kiu tro frue anoncas al dormantoj la venontan matenkrepuskon. Ĉu koka krio estas antaŭ ĉio muzika? Certe ĝia veka saluto havas valoron nur socialan. Ankaŭ en aliaj poemoj, Eŭropo, Moskvo kaj Mia patrujo, li esprimas socialajn sentojn. Tamen li ordinare verkas pli individuece, trovante sian inspiron en ĉia animstato kaj en simplaj travivaĵoj. Amo kaj sledveturo sub la steloj liveras inspiron por unu el la plej belaj poemoj en nia lingvo: Unua suno. Kombino de sentimento kaj realismo efikas virece en liaj ampormoj: en pasia amanto li vidas la kaŝitan "odaliskon", dum amanta virino estas mikso "el tigro kaj mimoz'". Tamen ŝajnas nun, ke la sociala konscienco en H venkis lian lirikismon. Lia funde serioza menso sin turnis al pli urĝaj laboroj por la lingvaj instancoj de SEU kaj al tradukado de klasbatalaj poemoj.

W. B. JOHNSON.