Studaĵo (muziko): Malsamoj inter versioj

[[Dosiero:Chopin op. 10 nr. 2 side 1.jpeg|thumb|right|350px|1-a paĝo de la studaĵo op. 10, n-o 2 de Chopin]]

 

'''Studaĵo''' (ankaŭ '''etudo''', laŭ la [[franca lingvo]]) estas laŭ sia origina vortsenco ''("les études" = studado; "étudier" = studi)'' [[Instrumenta muziko|instrumentverko]] por [[solo]]instrumento, kiu celas helpi la muzikiston akiri pli bonajn lertecon pri lia instrumento. Ekzemple ilin reprezentas la [[piano]]studaĵoj de [[Carl Czerny]] samkiel la ''"Ausführliche theoretisch-practische Anweisung zum Pianoforte-Spiel"'' (detala teoria-praktika instrukcio al pianludado) de [[Johann Nepomuk Hummel]].

Dumpaŝe de la tempo ĉi tiu muzikformo malproksimiĝis de sia origina senco (akiro de fingra lerteco). Tio jam montriĝas je kelkaj studaĵoj de Skrjabin, kiuj parte estas dispoziciitaj pli kiel senformaj "moments musicaux" ol kiel studaĵoj kaj per tro hasta prezentado perdas sian sonan ravon. Sed ankaŭ la simfoniaj studaĵoj (por piano) de [[Robert Schumann]] estas ekzemplo por la deturniĝo de la origina ideo de studaĵo, ĉar temas plimulte pri [[variacio]]j pri temo.

Same je la Paganini-variacioj op. 35 (du volumoj) de Brahms temas pri kolekto da studaĵoj; ili portas nemiskompreneble kiel subtitolo la nomon "studaĵoj por piano".

 

==Kolektoj da studaĵoj==