Stigmato: Malsamoj inter versioj

'''Stimato''' neforigebla marko lasita de vundo, ofte sanganta, sur haŭto de manoj kaj piedoj kaj flanko, (el la greka ''stigma'' = marko), reeĥanta la vundojn kiuj, laŭ la evangeliaj rakontoj, oni kaŭzis en [[Jesuo Kristo]] dum lia pasiono.

Rimarkeblas indiko pri stimatoj elstaras en la Evangelio de [[Johano]] (Joh 20,24) kiam li diras al [[Tomaso]], kiu jam rifuzis kredi ke li rsurektis kaj aperis al la apostoloj: “Metu tie ĉi vian fingron kaj rigardu miajn manojn, etendu vian manon, kaj ĝin metus en mian flankon”. Ankaŭ evangeliaj [[apokrifaĵoj]] foje aludas al tiuj signoj kiel en la evangelio de Petro. Se en la kristana kulturo, skriba kaj liturgia, tre frue alfaciĝis la reĥeko al la stimatoj, pentre ili signaliĝas ne antaŭ la VI jarcento kiel en la baziliko de Sankta Sabina en Romo, kie la tri kondamnitoj estas prezentataj kun la najloj stimatizantaj la manojn, ne pendantaj tamen, sed kun la piedoj terapogitaj foto o illustarazione citata.

'''Alia fama stimatizitino estas Tereza Neumann''', germana kamparanino normale religiema, kiu jam dudeksesjanriĝanta vidis aperi en siaj manoj la signoj de la pasiono de Jesuo. Ek de 1926 ĉiun ĵaŭdon ĝis la dekvina de la sekva venbredo, tiu juna kamparanino konstatis melfermiĝon de tiuj misteraj vundoj kiuj poste tute fermiĝis, kaj tio ĝis la tago de ŝia morto. La afero impresis multe, precipe pro la nekredebla kvanto da sango elfluanta el la vundoj. Evento eĉ pli impresa estis tiu de la sinnutrado ĉar dum 36 jaroj ŝi sin vivtenis, krom per la eŭkaristia korpo, nur per iom da vino kaj pano, kvankam la pena kampara laboro kaj doma kaj eksterdoma mastrumado. Tereza estis kontrolita kaj observita kaj ekzamenita milmaniere, aparte de religiaj aŭtoritatuloj, kaj oni konstatis nur ŝian simplan devotecon kaj nefieron pro ŝiaj stigmatoj.