La Revuo (periodaĵo): Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
P.Fiŝo (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
P.Fiŝo (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 8:
''La Revuo'' tute ne okupiĝis pri diskutoj, sed rigardis Esperanton fakto, kiel [[Carlo Bourlet]] skribis en la unua numero: "''Por ni Esperanto estas fakto kaj ni uzas ĝin kia ĝi estas.''". La gazeto aperis dum 8 plenaj jaroj en sume 96 numeroj en formato B/5 kun entute 6144 paĝoj. Ĉiu jarkolekto havis 12 kajerojn kun po 48 paĝoj da literaturo (tio estis dum 8 jaroj 4032 paĝoj entute) kaj 16 paĝoj da informoj de societoj, diversaj sciigoj kaj anoncoj. Sur la unuaj 4-22 paĝoj ''La Revuo'' havis nur verkojn, tradukojn, kongresparoladojn ktp. de Zamenhof kaj sur la ceteraj verkojn de la plej bonaj Esperanto-tradukistoj kaj -verkistoj. Zamenhof fine, post ĉeso de [[La Esperantisto]] en [[1895]] havis denove gazeton, en kiu li povis publikigi siajn modelajn tradukojn el la [[Londona Biblio|Biblio]] kaj de diversaj verkistoj ([[Nikolaj_Gogol|Gogol]], [[Schiller]], [[Hans_Christian_Andersen|Andersen]], [[Goethe]], [[Eliza_Orzeszko|Orzeszko]], [[Molière]]).
Inter la kunlaborantoj estis la plej bonaj verkistoj de tiu epoko: [[Kabe]], [[Antoni Grabowski|Grabowski]], [[Hector Hodler|Hodler]], [[Daniel Henry Lambert|Lambert]], [[Bicknelt]], [[Valienne]], [[Nikolaj_Kabanov|Kabanov]], [[Émile Boirac|Boirac]], [[Edmond Privat|Privat]], [[Maria_Ŝidlovskaja|Ŝidlovskaja]], [[Marie Hankel|Hankel]], [[Félicien_Menu_de_Ménil|De Ménil]], [[Vicente_Inglada_Ors|Inglada]], [[Camille_Aymonier|Aymonier]], [[Noel]], [[Rust]], [[Theodor_Čejka|Čejka]], [[Friedrich Pillath|Pillath]], [[Simon]], [[Delfí_Dalmau|Dalmau]] ktp. La redakcio de ''La Revuo'' havis grandajn meritojn instigante la Esperanto-verkistojn ankaŭ per ĉiujara Literatura Konkurso. (La uzitan artikolon de E.d.E skribis [[Paul_Friedrich_Wilhelm_Tarnow|P. TARNOW]].)
La redaktaj principoj de ''La Revuo'' rilate la lingvouzon estis tre liberalaj. Tio kreis favorajn kondiĉojn por la evoluo de Esperanto kiel literatura lingvo. La Revuo do en certa grado estis antaŭaĵo de [[Literatura Mondo]].
| |||