Magnus la 1-a (Norvegio): Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
'''Magnus la 1-a''' (''Magnus la Bona'' aŭ ''Magnus la Nobla'', n. [[1024]], m. la [[25-an de oktobro]] [[1047]]) estis [[Listo de norvegaj reĝoj|reĝo de Norvegio]] ekde 1035 kaj [[Listo de danaj reĝoj|reĝo de Danio]] ekde 1042.
 
Li estis la neligitimanelegitima filo de [[Olavo la 2-a (Norvegio)|Olavo la 2-a]] de Norvegio (Sankta Olavo) kaj lia kromvirino Alvhild. En 1028 [[Kanuto la 1-a]] devigis lin eliri de Norvegio, sed post ties morto en 1035 la norvegaj nobeloj alvokis lin por iĝi sia reĝo. Li invadis Danion kie [[Hardakanuto]] sekvis sian patron Kanuton kiel reĝo de Danio. En 1038 aŭ 1039 estiĝis pacakordo inter Hardakanuto kaj Magnus, per kiu, se Hardakanuto aŭ Magnus mortus senheredonte, la postvivanto sekvus lin kiel reĝo de lia lando. Hardakanuto mortis en 1042, kaj Magnus iĝis reĝo de Danio, malgraŭ ke [[Svein la 2-a (Danio)|Svein Estridsen]], nevo de Kanuto, pretendis la tronon.
 
La [[wendoj]] invadis Danion, sed en 1043 Magnus tute venkis ilin ĉe Lyrskov Hede: laŭdire dum la batalo mortis 15,000 wendoj. Laŭlegende antaŭ la batalo la kloŝoj de la katedralo de [[Trondheim]] sonoris: la norvegoj interpretis tion kiel signo ke Sankta Olavo protektis sian filon.