Igor Kurĉatov: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 5:
Kurĉatov jam en aĝo de 30 jaroj estis doktoro pri la fizikaj sciencoj, universitata instruisto. Li okupiĝis komence pri problemoj de la [[dielektriko]]j, dumtempe invitis lin Joffe al la [[leningrad]]a Teknika Fizika Instituto, kie li komencis esplori la nenaturan [[radioaktiveco]]n kaj [[urna disiĝo]]. Li gvidis en la laboratorio tiun esploran laboron, kun nekredebla impeto kaj elteno. Liaj kunlaborantoj nomis lin ŝerce nur kiel "generalo", ĉar li tuj transprenis la gvidan rolon en ĉiu temo, kiu interesis lin.
Liaj publikaĵoj pri la urana disiĝo aperis komence de [[1940]] en okcidentaj fakrevuoj, la [[dua mondmilito]] baris disvolviĝon de la esplora laboro. La [[Ŝtata Patrujdefenda Komisiono]] komisiis Kurĉatovon al konstruo de la
Post tio Kurĉatov efokusis siajn energiojn je konstruo de nuklea reaktoro. La 24-an de decembro [[1946]], li kaj 5 kunlaborantoj ekfunkciigis la unuan sovetan nuklean reaktoron. Oni pretigis ankaŭ planon de la unua [[industria reaktoro]] kaj eksplodigis la 12-an de aŭgusto [[1953]] la
Lia senkompata labortempo lacigis ne nur sian medion, sed eĉ sian propran sanon
Lian nomon portas la [[Kurĉatova Instituto]], kaj urbo [[Kurĉatov]]. La 104-a kemia elemento estis
{{commons|Categorio:Igor Kurchatov}}
| |||