Mantiĥoro: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
iom da lingvaj modifoj...
Pretero (diskuto | kontribuoj)
Linio 4:
 
==Origino==
La mito mantiĥora estis de origino [[Persia]], kie ĝia nomo signifis "manĝanto de homoj" el frua Meza Persia lingvo ''martya'' "homo" kaj ''xwar-'' "manĝi", eble la greka nomo estis origine ''martichoras''. La plikona formo ''mantichora'' devenas el [[Latina lingvo]] prenata de la [[Greka lingvo]] ''mantikhoras'', formo erara de la origina vorto de [[Plinio la pli maljuna|Plinio]]. Ĝi enigis [[folkloro|folkloron]] [[Eŭropo|Eŭropan]] unue per rimarkigo de [[Ktesio]], greka kuracisto de la kortumo de reĝo [[Artaĥŝaŝt la Dua]], en liaj notoj pri [[Indio]], kiu ne travivis. Greka [[Pausanio]] ankaŭ skribis pri la mantiĥoro en lia verko.
 
Plinio la pli maljuna ne partoprenis la skeptikecon de Paŭsanio, kiu pensis ke la mantiĥoro estis elpensaĵo bazata en Indiaj [[tigro|tigroj]] kaj inspira en timo de ili. Plinio postiris [[Aristotelo]] kaj lia [[Historio Natura]] enhavante la ''martichoras'' (misskribita kiel ''manticorus'' kaj tiamaniere enigis en la Eŭropaj lingvoj) en liaj skribaĵoj de animaloj en lia ''Naturalis Historia'' ("''Historio Natura''").
 
 
 
{{ĝermo}}