Plej moderna emo estas disvolvi fajnan arkitekturon de AMLE per aldono de [[mikroprocezoromikroprocesoro]]j kaj aliaj periferiaĵoj al tradicia aro de logikaj portoj kaj interligoj, por krei kompletan programeblan sistemon. Tia arkitekturo baziĝas sur esploroj far Ron Perlof kaj Hana Potash en [[Burroughs Advanced Systems Group]]. Ili unue kreis rekonfigureblan procezoronprocesoron sur unu ĉipo nomita SB24 en [[1982]]. Pli moderna ekzemplo de tia hibrida teknologio troveblas en aparatoj Xilinx Virtex-II PRO kaj Virtex-4, kiuj inkluzivas unu aŭ pli [[PowerPC]]-procezorojnprocesorojn ene de logika strukturo de AMLE. Alia ekzemplo estas Atmel FPSLIC, kiu uzas specialan procezoron [[Atmel AVR]] en programebla logika arkitekturo.
Alia maniero estas krei "softvaran procezoronprocesoron" per uzo de programebla logiko de AMLE, sen iuj aldonaĵoj.
Kiel supre menciite, multaj modernaj AMLE havas povas rekonfiguriĝi dum laboro, kaj io konduktas al ideo de [[rekonfigurebla komputado]] - maniero de komputado, kiu ebligas procezoronprocesoron rekonfiguriĝi por pli bone akordi kun la tasko. Ekzemplo de tiu teknologio estas Mitrion Virtual Processor far [[Mitrionics]] - rekonfigurebla "softvara procezoroprocesoro" implementita en AMLE. Tamen ĝi ne vere subtenas dinamikan rekonfiguron dum funkciado, nur povas iom adaptiĝi al aparta programo.
Krome, pro influo de AMLE novaj, ne AMLE-bazitaj arkitekturoj komencis aperi. Ekzemple softvare rekonfigurebla mikropocezoromikropocesoro Stretch S5000 havas aron de procezoraj kernoj kaj rekonfigureblajn kernojn sur la sama ĉipo.
