Choceň: Malsamoj inter versioj

Urbo Choceň situas en pentrinda valkaldrono apud ambaŭ bordoj de rivero [[Tichá Orlice]], en cismontarejo de montaro [[Orlické hory]]. Choceň kun sia plej proksima ĉirkaŭaĵo estis loĝigita jam en bronza tempo. Pruvo de la loĝigo estas pluraj arkeologiaj lokoj, restaĵoj de burgaroj kaj burgetoj en la ĉirkaŭaĵo. La devena vilaĝo estiĝis en teritorio priregata de potenca familio de Slavníkovec-anoj, pli malfrue de Vršovec-anoj, loĝantaj en proksima [[Vraclav]]. La unua mencio pri Choceň devenas el la jaro [[1227]]. En la jaro [[1292]] Choceň apartenis kiel staplovilaĝo al reĝo Václav[[Venceslao la II2-a]]. Pluaj posedantoj estis ekz. Mikuláš el Potštejn – fondinto de kastelo en Choceň, Lichtenburk-anoj, sinjoroj el Kunštát kaj Poděbrady, Zikmund el Šelmberk, Vratislav el Pernštejn kaj ekde la jaro [[1709]] familio de Kinský-anoj, dum kies agado okazis la plej granda prospero de la urbo. Eminentan tradicion ĉi tie havis metia produktado, bierfarado, produktado de likvoroj kaj papero. Komence de la [[18-a jarcento]] okazis signifa ekonomia evoluo sekve de konstruado de fervojoj [[Prago]] – [[Olomouc]] ([[1845]]), Choceň – [[Broumov]] ([[1875]]) kaj Choceň – [[Litomyšl]] ([[1881]]). Choceň fariĝis per tio ĉi grava fervojkruciĝo. En la jaro [[1848]] Choceň estis avancigita je urbo. La urbo uzis en siaj stampoj [[Jan HUShusmovado|husanajn]] simbolojn ĝis fino de la [[17-a jarcento]], kiam ĝi ricevis propran blazonon kun sankta Venceslao, kies devena aspekto estas bildigita en fresko en urbodomo. En la jaro [[2000]] estis donita al la urbo nova [[blazono]] kaj standardo kun sankta Venceslao en nova belarta aspekto.