Graco: Malsamoj inter versioj

'''Graco''' estas [[kristana]] ideo: [[homo]], pro [[prapeko|origina peko]] estas nature pekema, bezonas la helpon de [[Dio]] por vivi morale kaj sankte. Tiun helpon aŭ potencon de Dio [[Sankta Paŭlo]] nomis ''graco''. La ideo de graco apartigas kristanismon de [[judismo]] kaj [[greka filozofio]]. Dio donas gracon al ni kiel senmeritan donacon, ne kiel ŝuldon. Sed la [[sakramento]]j, preĝado kaj koro malfermita al Dio, ĉiuj helpas nin ricevi pli da graco. Sed iafoje Dio ne donas al ni gracon eĉ se ni vivas sankte kaj pie: tio estas ofta rimarko de la [[sanktuloj]].

Laŭ kristanismo, nikredanto bezonas la graconhelpan dedian Diogracon por meriti la finan savon (metafore, iri al la [[ĉielo]]ĉileo) post morto kaj eviti [[infero]]nla perdon de la fina dia amikeco. Per la graco de Dio, ni estas savitaj.

Grava diferenco inter [[protestantismo]] kaj [[katolikismo]] estas, ke laŭ protestantismola protestanta teologio la homo ne povas nenionmeriti farila por akirisanktigan gracon dum katolikoj instruus ke la homo ĝin povas meriti per bonagado. Sed, post jarcentoj de teologiaj reciprokaj akuzoj, nun katolika kaj luterana eklezioj konsciiĝas, ke temas plie afero de lingvaĵo kaj ke efektive la du eklezioj konfesas la saman doktrinon. Vidu [[Pravigo]]n.