Manuskriptoj de la Morta Maro: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
[[Kategorio:Kategorionomo]]'''La manuskriptoj de la [[Morta Maro]]''' aŭ '''rulaĵoj de [[QumranoKumrano]] estas amplekso de manuskriptoj, papirusaj kaj ledaj kaj kupraj kaj, precipe, pergamenaj, malkovritaj en kavernoj najbare de la [[Morta Maro]]. Ilin konstituas diversaj kunaĵoj de tekstoj; kaj formas tiun kunaĵon ĉirkaŭ 900 dokumentaj tekstoj de la hebrea Biblio, malkovritaj de [[1947]] al [[1956]] en la dekunu grotoj ene kaj ĉirkaŭe de [[Uadi]] QumranoKumrano najbare de la ruinaĵoj de la QumranaKumrana setlejo, sur la bordoj de la okcidenta flanko de la Morta Maro. Ĉi tie sub la sama titolo estas ĝenerale indikataj ankaŭ aliaj manuskriptoj malkovritaj najbare de la samaj lokoj.
 
==Historio de la malkovro==
Linio 7:
Oni trovis la dokumentojn en kvin gravaj lokoj de Judeo: en [[Hirbet Kumrán]], [[Vádi al-Muraba]], [[Nahal Hever]] (Vádi Khabra) kaj [[Nahal Ceélim]] (Vádi Szeijál), [[Vádi Dálije]] kaj [[Masada]]. En tiu artikolo la rigardo etendiĝas, kvankam supraĵe, ankaŭ tiuj similaj objektoj.
 
La unuajn manuskriptojn trovis beduena paŝtista junulo en Hirbet Kumrán, [[1947]]. Oni trovis en 11 kavernoj ĉe QumranoKumrano multajn manuskriptojn, pri kiuj oni supozas, ke ili estis parto de libraro de esenoj, juda fundalisma komunumo. La esena sekto agadis inter la 2-a jc. aK. kaj 68 p.K. Laŭ kelkaj sciencistoj, la verkojn kaŝis judoj dum la kontraŭromia ribelo (67–73 p.K.). Plimulto de la manuskriptoj estiĝis en la 1-a jc. (a.K. kaj p.K. ĝis 68).
 
Plej bone konserviĝis la manuskriptoj el la unua kaverno de QumranoKumrano (skribrulaĵo de Jesaja, la regularo de la komunumo, Batalo de filoj de la lumo kontraŭ filoj de la mallumo (Batala skribrulaĵo), adoraj psalmoj (Hadajo), Habakuk-komentario kaj sep pluaj rulaĵoj.
 
En la 2-a kaverno oni trovis fragmentojn, en la 3-a trovis kupran rulaĵon listigantan la templajn trezorojn kaj ties kaŝejojn. La verkojn de la esena komunumo kaŝis la 4-a kaverno (400 manuskriptoj el la Malnova Testamento).
Linio 15:
Oni trovis en la 11-a kaverno ankaŭ apokrifajn manuskriptojn, nekonatajn psalmojn. Verŝajne tie kaŝiĝis la Templa rulaĵo, aĉetita en 1967 ĉe la beduenoj, (tiu skizas la konstruplanojn de la ideala jerusalema templo).
 
Vádi al-Muraba troviĝas je 18 km de QumranoKumrano (sude) kaj oni trovis tie verkojn, kiujn kaŝis rifuĝintoj de armeanoj de Bar Kochba (post 135 p.K). Oni trovis du leterojn de Bar Kochba, fragmentojn el la Biblio kaj jurajn dokumentojn en la hebrea, aramea kaj greka.
 
La tria kaŝejo estis malkovrita en 1952, kiam paŝtistoj prezentis grekan traduko de la minoraj profetoj el la 1-a jc. p.K. Oni ankaŭ prezentis leteroj de Bar Kochba kaj jurajn dokumentojn el la epoko. Similajn dokumentojn oni trovis ĉe la 4-a trovejo.
 
La 5-a trovejo estas Masada. Oni trovis tie libron de la [[Predikanto]] dateblan je 75 a.K. en la hebrea lingvo kaj aliajn bibliajn kaj judajn tekstojn.
Linio 38:
[[Dosiero:Deadseascrolls.jpg|thumb|Fragmentoj de al rulaĵoj iam ekspoziciitaj en la arkeologia muzeo de [[Amano]]]].
 
==Graveco de la manuskriptoj de QumranKumrano==
 
Ili utilas por la historio de tiu hebrea epoko kaj aparte por la ĉeesto de samaj pensadoj kaj konceptoj en la kristana literaturo (tio konstateblas en la evnagelo de Johano kaj en la apokalipsaj temoj).
Linio 45:
Plua graveco revstas tiuj dokuemtoj pro la nesperita eblo kompari la aktualajn bibliojn kun la smabialij tekstoj de la antikaj biblioj.
 
==Komparo de la nunaj biblioj kun la qumranajkumranaj tekstoj==
 
La rimarkindeco de la rulaĵoj rilatas ankaŭ al [[ekdotiko]] [http://fr.wikipedia.org/wiki/Critique_textuelle]. Antaŭ la malkovro de tiu rulaĵoj kaj pergamenoj, la plej antikvaj bibliaj manuskriptoj hebreaj datiĝis je la naŭa jarcento (masoreta teksto) inter kiuj alkalukiĝas la [[Codex Leningradensis]] [http://es.wikipedia.org/wiki/C%C3%B3dice_de_Leningrado]. Nun oni povas legi samtekstojn datiĝantajn je la dua jarcento antaŭ Kristo. Antaŭ la dudeka jarcento la plej antikvaj tekstoj de la Malnova Testamento estis tiuj de [[Codex Vaticanus]] kaj [[Codex Sinaiticus]] de la duono de la kvara jarcento, kaj de aliaj fragmentoj. Studuloj nun trovas, ke la du tekstoj, tiu qumranakumrana kaj tiu masoreta kaj tiuj kristanaj, malmulte distanciĝas inter si. Interese estus la komparo kun la antikvaj grekaj kaj latinaj tradukaĵoj.
 
==Scienca siglado de la qumranajkumranaj dokumentoj==
 
La koncernaj grotoj en kiu estis trovitaj la rulaĵoj kaj pergamenoj estis numeritaj de 1 ĝis 11 kaŭ la kronologio de la malkovroj, kaj markitaj per litero Q„Q” (Qumran en la angla) por distingi la manuskriptojn trovitajn en unu loko el tiuj trovitaj en alia loko. Tiuj numeroj kun la Q estas ĉiam sekvataj de indiko de la enhavo de la manuskripto plejofte kun la mallongigoj kutime uzataj en prisciencaj publikigaĵoj. La sigloj, tial, indikantaj la qumranaĵojnkumranaĵojn sin prezentas laŭ la jena skemo: ''1QIs'', nome malkovraĵo en groto 1 entenanta tekston de Jesaja. Similaĵoj estas indikata per aldonaj literoj korne metitaj.
1QIs<math>^{a}</math> kaj 1QIs<math>^{b}</math>
 
Linio 66:
Tamen la datado per la [[mas-spektrogramo]] rezultigis ankaŭ datojn pli antikvajn por iuj fragmentoj: por Q534, mezvalore de 388 antaŭ Kristo; por 4Q365, 339 antaŭ Kristo.
 
==Ĉu bbliotekobiblioteko sektade sekto?==
Kvankam grandas la nombro de temoj traktitaj en la manuskropta amaso, ties enhavo ĝenerale estas uniforma. Fakte, la dokumentoj inkludas nur religian literaturon, nome ili neniam indulgas la eksterreligian literaturon kaj tute mankas pripensadoj pure sciencaj kaj historiaj. La komponaĵoj plej odorantaj pri sciencemo estas la kalendaroj dum astronomiaĵoj, kiel ''4QBrontologion'', estas plenigitaj je religiaj celoj: evidente ili estis konceptitaj kaj skribitaj por liturgiaj motivoj aŭ por ordigi la religian vivon de komunumo. Vidu, konfirme de tio, ankaŭ la liston de la arboj en ''4QEnoch'' kaj temo de la cirkulado de la sango en ''4QD''.
Linio 72:
La kalendaro fiksas la [Pasko]n en malsamaj tagoj ol tiu de la jerusalema templo. Tio komprenigis la kialon de la malsamaj manieroj fiksi la tagon de la [[paraskevo]] (la antaŭtago de la hebrea pasko) en la evangelioj: ili sekvas malsamajn kalendarojn.
 
==Origino de la qumranajkumranaj dokumentoj==
 
La epitetoj kiujn la manuskriptoj distribuas al la membroj de la komununo ne allasas eblon identigi, almenaŭ en diversaj dokumentoj, la sekton inter tiuj jam konitaj. Multe oni diskutis pri la origino de la manuskriptoj: la plej komuna opibio restas tiu laŭ kiu la manuskriptoj estas la produkto de la hebrea sekto nomata [[Esenoj|esena]], setlanta najbare de QumranKumrano: fakte koincidas diversaj cirkonstancoj kun la detaloj liveritaj de verkistoj kiel [[Jozefo Flavio]], [[Plinio la Maljuna]], [[Filo de Aleksandrio]], pri la sekto nomata esena. Tiel konkludas De Vaŭ, Sukenik, Dupont-Sommer, Yadin, Vermes, Milik, Cross, Soggin, Fitzmyer, Stegemann, Martinez, Moraldi, Riesner, Martone kaj aliaj.
 
Ne mankas tamen diversaj alternativaj interpretoj, aŭ nur parte similaj aŭ tute malsimilaj.
Linio 84:
==Manuskriptoj de Murabba‘at==
 
Metitaj al lumo el 5 grotoj situantaj 15 mejlojn sudueste de jerusalemo, 12 mejlojn sude de QumranoKumrano kaj 10 mejojn norde de [[Engedi]]. Beduenoj komencis komerci manuskriptojn en 1951, sed tuj arkeologoj alkuris por fosi. Nur tri grotoj ankoraŭ konservabis spurojn de setloj, okazaj aŭ kontunuaj, de la kankolika al la araba epoko. Ili estis certe utiligitaj dum la juda ribelo de 130-135 far [[Simon bar Kokhba]]. Estis trovitaj fragmentoj de leteroj kaj de libroj de bibliaj profetoj.
 
==Manuskriptoj de Masada==
Linio 94:
* rulaĵo kun la psalmoj 81-85,
* kopio de la libro de Siraĥ
* kopio de la liturgio de la Sabato de QumranKumrano. (Tio konfirmas la informon de Jozefo Flavio laŭ kiu partoprenis en la kontraŭromia ribelo ankaŭ membroj qumranajkumranaj.
[[Dosiero:Deadseascrolls.jpg|thumb|En muzeo de Amano]]
 
Linio 175:
| version =
| pages =
| publisher = QumranoQumran and the History of the Biblical Text (ed. FM Cross and S. Talmon; Cambridge, MA, 1975)
| date = 1976
| doi =