Sanktejo à répit: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nova paĝo: '''Sanktejo à répit''' estas sankta loko trovebla en landoj de tradicio katolika, kie oni kredis ebla la revenigon al vivo de infana kadavro, ĵus mortinta. ==La à répit== Laŭ po...
 
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
'''Sanktejo ''à répit''''' estas sankta loko trovebla en kelkaj landoj de tradicio katolika, kie oni kredis ebla la revenigon al vivo de infana kadavro, ĵus mortinta.
 
 
==La à répit==
 
Laŭ popola ''plua'' kredo, malgraŭ ĝia neoficialeco, disvastiĝinta precipe en iuj regionoj de [[Francio]] kaj NordItalioNorda [[Italio]], [[Svisio]], [[Aŭstrio]], [[Bavario]], [[Belgio]]..., estus, por infano naskita-morta, momenta reveno al vivo por ricevi la [[bapto]]n ne ricevitan en la momento de la almondiĝo ĉar jam morta. Baptite, la infano re-mortus definitive sed povos aliri la [[paradizo]]n anstataŭ resti izolita en la [[Limbolimbo]] en kiu oni vivas ja jes sed senigite je la dia beatiga vizio.
 
Rilate la esprimon'' à répit'', francligva esprimo eble origine Pikardia, ŝajnas ke ĝi signifus pliprecize, aŭ ankaŭ, “spiron”: spiro, revivo kiun multaj kredis vidi reflorinta laŭmomentete sur la vizaĝo de la infano dum la ceremonio ''"reviviganta"'' en la sanktejo.
 
Rilate la esprimon '' à répit'', francligvafranclingva esprimo eble origine Pikardiade [[Pikardio]], ŝajnas ke ĝi signifus pliprecize, aŭ ankaŭ, “spiron”: spiro, revivo kiun multaj kredis vidi reflorinta laŭmomentete sur la vizaĝo de la infano dum la ceremonio ''"reviviganta"'' en la sanktejo.
Sed la ''à répit'' eblis nur en certaj sanktejoj, plejparte konsekritaj al la Virgulino aŭ la Patrineco de [[Maria]], al kies kompato la gepatroj konfidis la animon de sia nebaptita infano. Tiuj sanktejoj ekaperis sur la religia scenejo ekde la fino de la 13a jarcento kaj altiris devotulojn ĝis proksimume la fino de la [[Unua mondmilito]] en regionoj de okcidenta Eŭropo. Kultistoj kaj antropologoj de religiaj ritoj kalkulas ke, la nombro de tiuj sanktejoj atingis ankaŭ la nombron de centoj kaj ke, kvankam perdintaj tiun specifan karakterizon, eĉ hodiaŭ ili estas lokoj de kulto.
 
Sed la ''à répit'' eblis nur en certajiaj sanktejoj, plejparte konsekritaj al la Virgulino aŭ la Patrineco de [[Maria]], al kies kompato la gepatroj konfidis la animon de sia nebaptita infano. Tiuj sanktejoj ekaperis sur la religia scenejo ekde la fino de la [[13a jarcento]] kaj altiris devotulojn ĝis proksimume la fino de la [[Unua mondmilito]] en regionoj de okcidenta Eŭropo. KultistojKultivistoj kaj antropologoj[[antropologo]]j de religiaj ritoj kalkulas ke, la nombro de tiuj sanktejoj atingis ankaŭ la nombron de centoj kaj ke, kvankam perdintaj tiun specifan karakterizonkarakteron, eĉ hodiaŭ ili estas lokoj de kulto.
 
==La praktiko de la à répit==