Detruo de la eklezia akso: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Linio 45:
 
La konsekvencoj de la aboliciaj leĝoj estis ankaŭ jenaj: je nomo de la libero '''57.492'''
homoj (la gereligiuloj) estis senigitaj je ĉio posedita: je lito, je mebloj, je hejmo, je porkultaj objektoj, je arkivoj kaj bibliotekoj, terenoj... je ĉio. Tiele sukcesis ankaŭ rilate personojn oficantajn ĉe la '''24.166''' «Opere Pie» (bonfaraj fondaĵoj) (religiuloj nombre malpliiĝis al 9.163 en 1871 dum en 1861 ili estis 30.632; kaj relugiulinoj el 42.644 al 29.708). La ŝtato plibonigas siajn financojn, sed la civitanoj ekkutimiĝis vidi en la ŝtato entrudiĝinton kontraŭ kiu sin defendi aŭ antaŭ kies sancoj oni rajtas resti indiferenta: sinteno kiun multaj eĉ hodiaŭ konstatas en multege da italoj. Tiuj abolicioj, do, estis kaŭzoj de la distanciĝo de italoj el sia ŝtato. <br>Angela Pellicciari en ''Il Timone'' n. 95).</br>
 
== Notoj kaj referencoj ==