Serbokroata lingvo: Malsamoj inter versioj

'''Serbokroata lingvo''' aŭ '''kroatoserba lingvo''' (serbokroate: ''srpskohrvatski'' aŭ ''hrvatskosrpski'') estas la plej grava okcidente [[sudslava lingvaro|sudslava lingvo]]. Ĝi estas la denaska lingvo de pli multo de kvar el la ses respublikoj de la eksa [[Jugoslavio]] ([[Kroatio]], [[Bosnio kaj Hercegovino]], [[Serbio]] kaj [[Montenegro]]) kaj parolata de 16,3 milionoj da homoj<ref name=Eth/>. La serbokroata konsistas el tri normlingvoj, la [[kroata lingvo|kroata]], la [[serba lingvo|serba]] kaj la [[bosnia lingvo|bosnia]], kaj do estas [[plurcentra lingvo]]. Kvankam ofte traktita kiel apapartaj lingvoj, lingvistoj konsideras ĝin kiel unu nura kaj sama lingvo, ĉar la diferencoj inter la normaj versioj ne estas pli grandaj ol ekuemple inter la amerika kaj la brita versioj de la [[angla lingvo|angla]]. Ĉiuj tri normlingvoj baziĝas sur la [[ŝtokava dialekto]]. Norme serbokroata estis la oficiala lingvo de la iama Federacia Respubliko Jugoslavio.

 

 

La skribo de la serbokroata lingvo estas tute fonetika, unu litero donas unu solan sonon, ĉiam kaj ĉie saman. Same ĉiuj nuntempa variantoj de la lingvo (serba, kroata, bosna kaj montenegra) utiligas fonetikan skribosistemon.