Ŝejĥo (honortitolo): Malsamoj inter versioj

Ŝejko estas (arabe شيخ) araba estimplena alparolo, titolo; ĝia ĝusta signifo estas estiminda oldulo (pli maljuna ol 50). Oni uzis ĝin jam en la antaŭislama epoko, hodiaŭ ĝisĝi estas titolo de gvidantoj de religiaj ordenoj kaj altlernejoj (ekz. ĉe kairo-a Al-Azhar-Universitato), aŭ tribestroj, gvidantoj de vilaĝoj, urbokvartaloj. La titolon rajtas uzi ankaŭ la alte edukitaj homoj, precipe la anojn de la ulemo kaj ĉiujn, kiuj kapablas parkere citi tekstojn de la Korano.

La plej grava tiolo estis la ''sajkh al-islamo'', per kiu oni honorigishonortitoligis ekde la 11-a jarcento la elstarajn teologojn kaj mistikulojn, kaj ekde la 15-a jarcento ĉiun elstaran muftion (religijuran scienciston). Sulejmano la 1-a (regis 1520–66) permesis tiun ĉi titolon nur por muftio de Istambulo, kiu havis la saman rangon kun la granda veziro kaj rajtis eldoni devigajn [[fatvao]]jn, tiel li havis grandan potencon enamneenmane. La moderna Turka Respubliko ĉesigis tiun titolon en 1924.