Rolulo: Malsamoj inter versioj

La kritikistaro de poezio kaj fikctio aludas la "dua memo" kreita de la aŭtoro kaj tra kio la rakonto estas rakontita. La atribuoj kaj sintenoj asociaj kun la rolulo estas komprenataj kiel separataj el la aŭtora intenco, kvankam kopreneble povas fakte esti ia koincido inter ambaŭ. Ekzemple, en la romano de [[Fjodor Dostojevskij]] nome ''[[Leteroj Elsubteraj]]'' (ĝenerale konsiderata kiel la unua [[Ekzistadismo|ekzistadisma]] roamnoromano), la rakontisto ne devus konfuziĝi kun la propra Dostojevskij, spite la fakton, ke Dostojevskij kaj lia rakontisto povas aŭ ne kunhavi multe komune. Tiusence, la rolulo estas ĉefe grava ilo por atingi partikularan [[mondkoncepto]]n. Alia ekzemplo de tiu fenomenono povas troviĝi en la romano de [[Brett Easton Ellis]] nome ''[[American Psycho]]'', la historio de psikopata murdisto loĝanta en [[Novjorko]], kiu estas sukcesa, kvankam iom perdita, dumtaga stabano de [[Wall Street]]. La verko estas socia satiro, kaj kvankam povas esti multo de aŭtora intenco, la rolulo de [[Patrick Bateman]] (La unuapersona rakontisto de la romano) ne devus esti konfuzita kun la aŭtoro.

[[Charles Dickens]] kaj [[William Blake]], ekzemple, havis progresemajn sintenojn pri la malfacilaĵoj de la laboristaj klasoj dum la [[Viktorina Britio]] kaj la sekvaro de la [[industria revolucio]] en la samtempa Britio, respektive, kaj iliaj sintenoj speguliĝis klare en ilia verkaro. Sed aliaj kazoj ne estas tiom klaraj. Oni ne scias multe pri la vivo de [[Thomas Pynchon]], sed liaj libroj, ĉefe ''[[Gravity's Rainbow]]'', akiris simbolan statuson en la moderna okcidenta literaturo. Plie, se la interpretadon de verko oni konsideras kiel fundamente la procezon de deĉifrado de la persona sento de aŭtoro pri diversaj temoj — klopodo kompreni la ''mens auctoris'' (menso de aŭtoro) — tiam oni povus argumenti, ke tiu [[literatura kritiko]] tiele degeneriĝas en ia falsa [[psikoanalizo]], ne lasante lokon por konsidero de la propraj verkoj.