[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
forigis ligon al ne plu ekzistanta bildo
eNeniu resumo de redakto
Linio 1:
'''Liuto''' estas pinĉata, arab-devena (''al'ûd'') [[kordinstrumento]] kiu ofte havas [[freto]]jn sur la fingrotabulo kaj ronda sonskatolo. Ĝi havas kompleksan historion, kaj oni pensas ke ĝi evoluis el antikva persa instrumento nomata [[barbato]], sed ĝi ankaŭ similas la samtempa instrumento, [[al-ud]]. La vortoj ''luteo'' kaj ''al-ud'' devenas la [[araba lingvo|arablingva]] "al'ud" kiu signifas "la ligno" – malestimiga termino uzata de frua islamanoj pri variaj muzikistrumentoj.
'''Liuto''' estas arab-devena (al'ûd) muzika instrumento.(aliaj lingvoj: It. liuto, Fr. luth, En. lute, hisp. laud, Pol: lutnia, Hung. lant, ger. Laute ktp.)
 
Ĝi venis al [[Eŭropo]] dum [[mezepoko]] kaj atingis normigitan formon dum muzika renesanco (5 duoblaj kaj unu sola kordo(j)). Konataj majstroj estis unue en [[Italio]], poste [[Aŭstrio]] kaj [[Hungario]] ([[Hans NEUSIDLER]] kaj [[Valentin BAKFARK]]) kaj poste el [[Anglio]] ([[John DOWLAND]]), ankaŭ Francio komence de kla 17-a jarcento.
Pri la araba muzikilo vidu [[al-Ud]]
 
Ĝi venis al Eŭropo dum mezepoko kaj atingis normigitan formon dum muzika renesanco (5 duoblaj kaj unu sola kordo(j)). Konataj majstroj estis unue en [[Italio]], poste [[Aŭstrio]] kaj [[Hungario]] ([[Hans NEUSIDLER]] kaj [[Valentin BAKFARK]]) kaj poste el [[Anglio]] ([[John DOWLAND]]), ankaŭ Francio komence de kla 17-a jarcento.
 
La [[17-a jarcento]] pligrandigis liuton kaj donis al ĝi plusajn kordojn. En baroka epoko, ĝi havis ĝis 8 kordo-parojn kun 3 basaj kordoj (''Chitarrone'') kaj ĝi uzeblis por akompano de kantado en [[opero]].
Linio 16 ⟶ 14:
[[en:Lute]]
[[es:Laúd]]
[[fa:لوت (ساز)]]
[[fi:Luuttu]]
[[fr:Luth]]
Linio 23 ⟶ 22:
[[ko:류트]]
[[nl:Luit]]
[[nn:lutt]]
[[pl:Lutnia (instrument)]]
[[pt:Alaúde]]
[[simple:Lute]]
[[sl:Lutnja]]
[[fi:Luuttu]]
[[sv:Luta]]