Alice Miller: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 8:
Ŝi verkis dektri librojn, tradukitaj en tridek lingvoj. La fundamentaj scioj pri ŝiaj esploroj kaj pri ŝiaj aŭtoraj ambicioj legeblas en la libro ''Das Drama des begabten Kindes'' (1979, adaptita reeldono en 1994).
 
Dum dudek jaroj Miller laboris kiel psikoanalizistino en [[Zuriko]]. Je la fino de la sepdekaj[[1970-aj jaroj]] ŝi radikale pridiskutis la validecon de la psikoanaliza teorio de [[Sigmund Freud|Freud]]. Ŝi malaprobis ĝin ĉar laŭ ŝi la klasika [[psikoanalizo]] malhelpas la kontakton kun la veraj kialoj de traŭmaj eventoj en la infanaĝo. Tiuj traŭmoj ne estiĝis pro infana fantazio sed pro faktaj gepatraj potencmisuzoj. Laŭ Miller la kialoj de [[neŭrozo]]j, [[psikozo]]j, [[deprimo]]j, [[manio]]j kaj [[krimo|krima]] konduto troveblas en la [[edukado]]. La edukado povas kaŭzi [[skizofrenio]]n kiam al infano sisteme forpuŝas siajn aŭtentajn sentojn pro tro prema potenco, tro altaj atendoj aŭ tro da fizika aŭ psika [[perforto]] de la gepatroj aŭ edukantoj. Tio okazas ĉar, laŭ Miller, en ĉiuj kulturoj la pravigo de gepatra konduto al siaj infanoj montriĝas ofte sankta. Ŝi konstante kritikis la tradician edukadon.
 
Miller edziniĝis al la sociologo Andreas Miller (1923-1999), iama kunstudanto, kiu migris kun ŝi el Pollando al Svislando. Ili havis du infanojn, Martin kaj Julika Miller. Poste ŝi divorcis.
Linio 20:
 
[[Kategorio : psikologio]]
[[Kategorio : aŭtoroaŭtoroj]]