Janka Luĉina: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Luckas-bot (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
'''Janka Luĉina''' [[beloruse]] - Янка Лучына, vera nomo estas Ivan Nesluhoŭski, beloruse - Іван Неслухоўскі ([[18-an de julio]] [[1851]], [[Minsko]] - [[28-an de julio]] [[1897]], Minsko) - belorusa poeto.
 
== Biografio ==
devenis el nobela familio. Studis en matematika fakultato de Peterburga universitato (1870-1871). Finis Peterburgacstudojn en Peterburga teknologia instituto (1877). Dum la jaroj 1877-1879 laboris en fervojaj metiejoj en [[Tbiliso]] poste, pro malsano revenis en Minsko. Laboris ĉi tie en teknika buroo de fervojo.
 
Debutis kiel poeto en unua numero de gazeto "Minska folieto" (1866). Verkis [[beloruse]], [[ruse]], [[pole]]. VersojVersojn, verkitajverkitajn en diversaj ĵenrojĝenroj presis en gazetaro. Kolektis belorusan folkloron. Unuaj beloruslingvaj versoj estis verkitaj en la jaro 1887 sub impreso de teatraĵo, farita en Minsko per ukrainiaj aktoroj. Versoj "Al trupo de bonfarulo Starickij belorusa vorto" kaj "Al bonfarulo artisto Manko" estis subskribita per plumnomo Janka Luĉina.
 
== Verkoj ==
Aŭtoro de poemoj "Ĉasistaj akvareloj de Palesje", "Viajaleta", "Hanusja" "Andreo". Teme, lia poezio estis ligita kun vivo de belorusa vilaĝo, li arte konsciis belorusan realon tiatempan, instalis demokratian ideon. Li sekvis ideon de [[Władysław Syrokomla]], koncentriĝis atenton sur bildoj de vilaĝa vivo, kaj persono de belorusa kamparulo, kiel ĉefa portanto de belorusa nacia karaktero, evoluis kunagadon de realismaj kaj romantismaj trajtoj en siaj verkoj, fondis belorusan filozofan lirikon. Tradukis el belorusa, rusa , pola, germana, antikvhelena lingvoj.
 
Ĝis nun konserviskonserviĝis nur parto de liaj beloruslingvaj kaj pollingvaj verkoj. Dum [[Unua mondmilito]], manuskriptoj de Janka Luĉina trafis eksterlande.
 
== Literaturo ==
* Майхровіч С. Янка Лучынаю Мн., 1952;