Alejo Carpentier [aleĥo karpentjer’] (Lanaskiĝis Habana,la 1904[[26-a Parizode decembro|26-an de decembro]] [[1904]] en [[Havano]], mortis la [[24-a de aprilo|24-an de aprilo]] [[1980]] en [[Parizo]]) estis romanisto, eseisto kaj muzikologo kuba; li influis elstare enla latinoamerikalatinoamerikan literaturoliteraturon dum 70ajla 1970-aj jaroj.
==Vivo==
Carpentier estis filo de rusa instruistino pri lingvoj kaj franca arkitekto. Je sia 12a12-a jarovivjaro li translokiĝis kun sia familio al Parizo, kie '''li ekstudis Muzikan teorion'''. Je sia reveno al Kubo li ekstudis Arkitekturon, kion li neniam finis. Li eklaboris kiel '''ĵurnalisto''' -tiele tiel li gajnosgajnis sian vivon dum almenaŭ 30 jaroj - kaj kunlaboris kun maldekstraj movadoj en 20ajla 1920aj jaroj, estis '''malliberigita en 1927''' kaj kiam li eliris la karceron '''li ekziliiĝis en Francio''' (1928-1939). Tie li konis la surealistojn, [[André BretonBRETON]] , [[Paul EluardELUARD]], [[Louis AragonARAGON]], [[Jacques PrévertPRÉVERT]] kaj [[Antonin ArtaudARTAUD]]. Dum li loĝis en Francio, li vizitis foje Hispanion, kie li ekadoris la barokan stilon.
Li revenis al Kubo kaj plu laboris kiel ĵurnalisto. Iam li ĉeestis vuduan ceremonion, kio ekvekis plian intereson propri la afrikakubanismo. En 1943 li faris voajĝonvojaĝon, gravan por li, '''al Haitio''', kie li vizitis la fortikadonfortikaĵon de La Ferriere kaj la Palacon de Sans-Souci (Sen peno), ambaŭ konstruitaj de la nigra reĝo Henri Christophe.
Carpentier, fame konata pro sia baroka stilo kaj teorio pri “mirinda realo” havas inter siaj verkoj ''Ecue-yamba-o!'' (Laŭdata estu Dio) (1933, en antaŭmilita Hispanio) pri la afrikakubaj folkloro kaj mitologio. ''El reino de este mundo'' (La regno de tiu ĉi mondo) (1949) temas pi haitia revolucio; en ties enkonduko Carpentier klarigis sian ideon pri '''“mirinda realo”''', kion kelkaj kritikistoj konsideras kiel sinonima de “magia realismo”.
El 1945 ĝis 1959 li loĝis kaj laboris kiel '''ĵurnalisto en Venezuelo''', loko kiu tutcerte inspiris lin pri sia sennoma sudamerika lando kie okazas la plej granda parto de ''[[Los pasos perdidos]]'' (La perditaj paŝoj) (1953). Li revenos al Kubo post la revolucio de 1959 kaj laboras en kuba ambasadejo en Francio. En 1977 ricevas la gravan hispanan [[Premio Cervantes|premion Cervantes]] kaj en 1979 la francan premion Medici. Li mortiĝismortis en Parizo en 1980.
