Aleksandr Pokriŝkin: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
ZéroBot (diskuto | kontribuoj) e r2.7.1) (robota aldono de: hu:Alekszandr Ivanovics Pokriskin |
Ŝak (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 6:
La milito lin trafis en Moldavio. En la unua batalo, la unuan tagon de la milito, li erare faligis sovetian bombaviadilon «[[Su-2]]», (ĉar tiu aviadilo estis sekreta kaj la sovetiaj pilotoj ne konis ĝian silueton). La sekvan tagon, la [[23-a de junio]] en la batalo kontraŭ 5 [[Me-109]] ĉe la rivero [[Prut]] li faligis unu el iil, tamen ankaŭ lia aviadilo estis grave damaĝita. Kun granda peno li atingis sian aerodromon kaj alteriĝis. Somere [[1941]] ĉe la Suda fronto li faligis kelkajn malamikajn aviadilojn, sed pro perdo de la regimentaj dokumentoj ili ne estis konfirmitaj.
En la komenco de [[1942]], la regimento estis translokita for de la fronto, en Transkaŭkazion. Kun la aliaj pilotoj li ellernis la aviadilon [[Bell P-39 Airacobra|Aerokobro]] kaj transportis el Irano tiajn aviadilojn. Li ree revenis al la fronto nur printempe [[1943]]. Li precipe avaniĝis en la bataloj ĉe [[Kuban]]. Ĝuste tie naskiĝis lia aforismo: «Alto, rapido, manovro, pafado». La 12-an de aprilo skadrestro Pokriŝkin dum aerbatalo apud la vilaĝo [[Krimsk|Krimskaja]] faligis 4 [[Me-109]] vidate de la komandanto de la armeo. La saman tagon li faligis 3 pliajn aviadilojn.
[[Dosiero:Monumento Pokriĉkin en Novosibirsk ĉe la placo Marks.JPG|thumb|250px|right|Monumento al Pokriŝkin en Novosibirsk]]
| |||