Grandprinclando Litovio: Malsamoj inter versioj

Dum la 12-a jarcento, la ŝtato etne konsistis praktike nur el litovoj{{Mankas fonto}}, kaj fine de la 13-a jarcento, post la anekso respektive aliĝo de unuaj slavaj teritorioj, etnaj litovoj konsistigis 70 procentojn de la enloĝantaro. Dum pli postaj jarcentoj kaj la ampleksigo de la Granda Duklando de Litovio ĝis la [[Nigra Maro]], la procentaĵo de litovoj en la mult-etna ŝtato tamen reduktiĝis al 50 kaj fine eĉ ĝis nur 30 procentoj. La litovaj regantoj, male al la plej multaj aliaj tiutempaj eŭropaj regnoj, ne devigis la regnanojn lerni la originan ŝtatan lingvon kaj ne diktis iun ajn religion, sed male igis la [[rutena]]n, [[latina]]n, [[germana]]n kaj [[pola]]n lingvojn oficialaj. Krom la litovoj kaj slavoj, gravaj naciecoj estis la litovaj judoj kaj [[tataroj]]. Fine de la imperio, la slavaj ŝtatanoj estis laŭnombre klare la plimulto. Dum la tempo de nacia revekiĝo dum la [[19-a jarcento]], tial slavaj naciistoj penis difini la litovan duklandon "slava ŝtato".