Petras Čeliauskas: Malsamoj inter versioj

Por historiaj esploradoj de la urbeto kaj historiaj publikaĵoj, distrikto [[Šilutė]] en [[1996]] honordistingis lin per premio ''Arĝenta Kano''.<ref>[http://silute.kryptis.lt/main.php?parent=229&module=503&id=284 Sidabrinė nendrė. 1996 / Šilutės rajono svivaldybė]</ref> <br />En [[1999]] por meritoj en kultura kampo li ricevis premion de Švėkšna – la statueton de Jakobo. <br />En la 10a kunveno de Landesplora Societo ([[2000]]) P.Čeliauskas estis elektita Honora Landesploranto.<br /> En landa konkurso ''Vilaĝa lumradio de Litovio 2011'' ([[2012]]) li estis titolita ''Vilaĝa libroportisto''.<ref>[http://www.zum.lt/lt/naujienos/pranesimai-spaudai/8549/ Pranešimai spaudai // Informo de Ministerio pri Agrikulturo, 2012 04 18]</ref>

 

Kun [[Esperanto]] P. Čeliauskas konatiĝis en [[1939]], legante porinfanan revueton ''Šaltinėlis'' (Fonteto), kiu publikigis E-lecionojn. Sed en [[1940]] [[Litovio]] estis okupita kaj aneksita de [[Sovetunio]]. La revueto estis fermita kaj [[Esperanto]] malpermesita. [[Esperanto]] ĉesis esti tabua vorto en [[Sovetio]] en [[1956]]. Duonmonata prestiĝa litova revuo ''Švyturys'' (Lumturo) en [[1957]] aperigis kurson de Esperanto. P. Čeliauskas memstare ellernis la interncian lingvon, komencis partopreni en E-agado.<br />Ekde la jaro [[1975]] P. Čeliauskas partoprenas en [[Baltiaj Esperanto-Tagoj]] (BET), kiuj por Sovetiaj esperantistoj, ne povantaj veturi eksterlanden, estis kvazaŭ mini-universalaj kongresoj. Li aktive partoprenis en 20 BEToj, legis tradukojn de litova poezio kaj prelegis pri litovaj lingvoj kaj historio, ankaŭ pri esperantologiaj temoj. Post falo de la fera kurteno li partoprenis en 8 [[Universalaj Kongresoj]] ([[Bergen]], [[Tampere]], [[Praha]], [[Montpellier]], [[Berlin]], [[Zagreb]], [[Göteborg]], [[Pekino]]).<ref>Petras Čeliauskas, ''El mia Esperanta skatolo'', p. 513, [[2009]]</ref>

En [[1986]] estis eldonita poemaro ''Homo'' – esperanta traduko de poemaro ''Žmogus'' de renoma litova poeto [[Eduardas Mieželaitis]]. La poeto por la poemaro ricevis prestiĝan en Sovetio Lenin-premion. [[William Auld]] tiel reeĥis pri la libro: {{citaĵo|Eduardas Mieželaitis estas granda poeto de Litovio, kaj li kaj ni estas bonŝancaj, ke lin interpretas por ni virtuozo de la tradukarto Petras Čeliauskas. La poemoj en HOMO fluas kaj trafas kvazaŭ originale en Esperanto verkitaj <ref>Esperanto, [[1987]], n-ro 11</ref> <br />}}

 

Li 11 jarojn redaktis revuon ''[[Litova Stelo]]'' - la organon de [[Litova Esperanto-Asocio]] ([[1995]]-[[2005]]).

 

* [[Honoraj membroj de UEA|Honora Membro de UEA]] ([[1999]])

* Premio de [[Fondaĵo Grabowski]] ([[1997]])

 

== Verkoj ==

* ''Nuo Babelio iki Esperanto'' ("De Babelo ĝis Esperanto", [[1989]])

* ''Švėkšna atsiminimuose'' ("Švėkšna en rememoroj", [[1999]])

* ''Švėkšna: žmonės, kraštas, įvykiai'' ("Švėkšna: homoj, la regiono, eventoj", [[2012]])

 

* ''Homo'' de [[Eduardas Mieželaitis]] ([[1986]])

* ''Arbaro de Anykščiai'' de [[Antanas Baranauskas]] ([[2003]])

* ''Liberiginto de la Suno. Litova popola fabelo'' ([[2005]])

 

* ''Uždaras miestas'' ("La fermita urbo" de [[NEMERE István|Istvan Nemere]], [[1992]])

* ''Viltis'' ([[La Espero]] de [[L.L. Zamenhof]], [[1996]])

<references/>

 

[[Kategorio:Litovaj pedagogoj]]

[[Kategorio:Litovaj verkistoj]]