Guillaume-Henri Dufour: Malsamoj inter versioj

Guillaume-Henri Dufour naskiĝis en la jaro [[1787]] kiel filo de Bénédict kaj Pernette Valentin en Konstanco. Lia patro estis horloĝisto kaj poste deputito de la Nacia Asembleo de Ĝenovo. La familio Dufour remigris al Ĝenevo en la jaro 1789, kie Guillaume-Henri vizitis la lernejon kaj poste studis filizofion kaj fizikon. En la jaro 1798 Ĝenevo estis integrita al Francio kaj Dufour kiel franca civitano studis de 1807 ĝis 1809 studis al la politeknika lernejo de Parizo kaj poste en Metz. Pro la brita marblokeo Dufour sen fini sian studon estis sendita al Kurfo, kie li restis en la franca armeo ĝis 1814. Dum batalo ĉe la marbordo li brulvundiĝis. Samjare li edziĝis kaj havis kun sia edzino kvar filinojn. En la jaro [[1817]] en la rango de kapitano li forlasis la francan armeon kaj reiris al Ĝenevo, kiu en la jaro [[1815]] aliĝis al [[Svislando]]. Samjare li aliĝis al la nove kreita [[Svisa Armeo]] kaj en la jaro [[1827]] fariĝis [[kolonelo]]. En la jaro [[1831]] li fariĝis ĉefo de la generalstabo kaj la 21-an de oktobro [[1847]] la Svisa Dieto elektis lin kiel [[generalo]] de la Svisa Armeo. En la nur kvarsemajna Apart-Federacia Milito li sukcesis konservi la unuecon de Svislando. Gravaj aktivecoj de Dufour estis la konstruado de fortikaĵoj, li estis kartografo pro kio laŭ li nomiĝas la [[Dufour-mapo]] kaj la plej alta monto de Svilando [[Dufour-pintoPinto]].<ref>Fonto: [URL: http://www.hls-dhs-dss.ch/textes/d/D3862.php ''Jean-Jacques Langendorf'': ''Guillaume-Henri-Dufour'' en ''Historia Leksikono de Svislando'' (2005-11-07)]</ref>