Ordeno de la Ora Ŝaffelo: Malsamoj inter versioj

Post la malapero de la Imperio de [[Aŭstrio-Hungario]], la reĝo [[Alberto la 1-a (Belgio)]] reklamis la konsideron de granda superulo kaj la trezoron de la Ordeno kiel suvereno de la teroj de [[Burgonjo]]. Tiu reklamo estis konsiderata serioze dum la negocado de la [[Traktato de Versajlo]], sed finfine malakceptita pro la interveno de la reĝo [[Alfonso la 13-a (Hispanio)|Alfonso la 13-a]], kiu ekposedis la propraĵojn de la ordeno nome de la eltronigita imperiestro Karolo la 1-a de Aŭstrio kaj la 4-a de Hungario. La registaro de [[Aŭstrio|la Respubliko de Aŭstrio]] agnoskis en [[1957]] la juran personecon de la Ordeno en Aŭstrio, kaj la dignecon de granda superulo al la arkiduko [[Otto von Habsburg|Otto]], ĉefo de la antikva Imperia Familio. La aŭstria branĉo de la Ora Lanfloko pluhavas la originajn statutojn de la Ordeno same kiel granda parto de la trezoro, ĉar la sidejo de tiu estis en Bruselo, teritorio kiu estis atribuita al la Habsburgoj post la Milito de hispana sukcedo. Rimarkindas aliflanke la bonegaj rilatoj inter la ĉefoj de ambaŭ branĉoj kaj la fakto ke kelkaj kavaliroj posedas kaj la hispanan kolringon kaj la aŭstrian, kiaj la reĝo [[Alberto la 2-a (Belgio)]], la antaŭa granda duko [[Jean (Luksemburgo)|Johano la 1-a de Luksemburgo]] aŭ la aktuala granda duko [[Henriko (Luksemburgo)]].

 

 

==Notoj==