Psikologio de la religio: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nova paĝo kun 'La '''Psikologio de la Religio''' estas tiu branĉo de la psikologio kiu okupiĝas pri la studo de la religiaj fenomenoj kun empiria kaj scienco|sci...'
 
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
La '''Psikologio de la Religio''' estas tiu branĉo de la [[psikologio]] kiu okupiĝas pri la studo de la [[religio|religiaj fenomenoj]] kun [[empirio|empiria]] kaj [[scienco|scienca]] aliro.
 
==Priskribo==
La Psikologio de la Religio estas disciplino kiu alfondas siajn radikojn en la historia tempo, tiel ke oni povas aserti ke la unuaj disvolviĝoj de tiu psikologia branĉo koincidas kun la scienca evoluo de la psikologio ĝeneralsence. Fakte, la fenomeno de la religio estis objekto de studo de eminentaj esploristoj kiuj, ankaŭ, determinis la modernajn konceptojn de la psikologio. Pri religio interesiĝis [[Sigmund Freud]] (1907, 1912-13, 1927, 1934-38), [[Carl Gustav Jung]] (1938-40), [[William James]] (1902), [[Erich Fromm|Erich Fromm]] (1950), [[Gordon Allport]] (1950) por citi nur la nomojn plej elstarajn. Sed oni rajtas ankaŭ eĉ elvoki la nomon de [[Wilhelm Wund]], kiu opiniis necesa la konstruon de specifa kultura aliro en psikologio por la studo de kompleksaj fenomenoj, kiaj ekzemple la religia sinteno (Vidu: Belzen, 2006). La Psikologio de la Religio havas, do, longan historion kiu, kvankam nemulte konata, rivelas kiom en la kuro de la tempo la Psikologoj de la Religio kaj la religia psikologio esploris pri la religia fenomeno en la sinteno de la subjekto.
 
Linio 17 ⟶ 18:
Alivorte: la demando kiun la psikologo metas antaŭ si povus esti tia: kiu deziro estas aganta (kaj en ti kontentiganta) en “kredi” aŭ “nekredi” en determinita religia sistemo?
 
La Psikologio de la Religio havas, tial, kiel fundamentan taskon la kompreno pri la motivoj de la sinteno rilate la religion, per analizo ankaŭ pri la nekonsciaj faktoroj de la personeco, kaj ĝenerale kaj specifaj. Fakte, en la konstruiĝo de la religia identiĝo (ateista kaj indiferenta) interagas multfacetaj faktoroj ne rekondukeblaj al procezoj nure konsciaj: la sintenoj rilate al la religio, kiun la individuo konfesas aŭ reĵetas, aperas surŝutitaj per faktoroj ankaŭ nekonsciaj kiuj sin esprimas en la [[afekcio|afekciemo]], en la [[Emocio|emocieco]] kaj en la [[motivaĵo|motivo|motiveco]].<ref> Rizzuto, 1979, 2000, 2001, 2002; Aletti, 2001, 2002; Vergote, 1978, 1983.</ref>
 
''Resumante, oni povas aserti ke la Psikologio de la Religio estas puŝata studi unuflanke la influon kiun la sistemoj de religia kredado aktivigas en la strukturiĝo de la personeco; dum aliflanke ĝi esploras kiel la subjekto alproprigas la religiajn enhavojn al kiuj intence celas (Vergote, 1983), atentiĝante pri la eventuala psikologia (aŭ psikopatologia) uzo kiun la subjekto praktikas (Aletti, 1999).''
Linio 57 ⟶ 58:
* [http://it.cathopedia.org/wiki/Psicologia_della_religione] Cathopedia, reta katolika enciklopedio.
 
[[Kategorio: Religio]]
[[Kategorio:Religiscienco]]
[[Kategorio:Psikologio de la religio]]