Stefan MacGill: Malsamoj inter versioj

En 1986 li transloĝiĝis al Hungario. De 1986 ĝis 1996 li redaktis la gazeton ''[[Juna Amiko]]'' kaj denove faras tion ekdeinter 2000 kaj 2013, kiam li pludonis la stafeton al Stano Marcek el Slovakio.<ref name="ipr"/> Ekde 1989 li profesie verkas help-tekstojn por komputilaj programoj.<ref name="ipr"/>

Li kunfondis la [[Esperanta Junulara Asocio de Nov-Zelando|Esperantan Junularan Asocion de Nov-Zelando]] en 1964 kaj aktivis en ĝi ĝis 1972. Ekde 1977 Stefan MacGill estis vicprezidanto kaj sekve en 1979 kaj 1980 [[prezidanto de TEJO]]. Lia ĉefa projekto dum 1980 estis la realigo de la unua seminario de TEJO, kiu ricevis financan kaj organizan subtenon de la Eŭropa Junulara Fonduso (EJF). Tio okazis en la centro de EJF en Strasburgo, Francio, kun gvidantoj Claude Piron, Claude Gacond kaj li mem. La interpretist por la seminario estis Farjon de la Gatinerie el Belgio. Okazis depost tiam regule multaj dekoj da subtenataj seminarioj, kiuj kune envenigis al TEJO centojn da miloj da eŭroj. De 1989 ĝis 1992 li estis vicprezidanto de [[ILEI]], de 1992 ĝis 1994 li estis kaj denove ekde 2009 ĝis 2013 li estas prezidanto de ILEI<ref name="ipr"/>. En 1989, li laboris refondi la komunanjn ekzamenojn de UEA-ILEI kaj estis ĝia sekretario de 1989-1995. En 1992 li estis la redaktoro de la rubriko ''Junularo'' en la magazino ''[[Monato (gazeto)|Monato]]''<ref>{{Monatoref|numero=1992/01|paĝo=3|titolo=Enkonduko|ligilo=|aŭtoro=Paul Peeraerts}}</ref>

Li lernis Esperanton [[denaska esperantisto|denaske]] de sia patro [[David MacGill]]. Ankaŭ liaj tridu filinoj Karina (naskita en 1990), Hajnal (1992) kajestas denaskaj esperantistoj. Filino Sonja (2000) estasbone denaskajkomprenas esperantistojla lingvon kaj iome parolas ĝin. <ref name="ipr"/>