Reĝlando Burgonjo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 27:
*En 1033 la regno iris kiel heredaĵo al imperiestro [[Konrado la 2-a (Sankta Romia Imperio)|Konrado la 2-a]]. Ekde tiam ĝi ekzistis kiel imperia bieno kun laŭforma memstareco ene de la [[Sankta Romia Imperio]].
== Teritoriaj desplitiĝoj kaj fino ==
* Dum la [[ŝtaŭfoj|ŝtaŭfa]] epoko ekde la mezo de la 12-a jarcento la teritorioj de [[Avinjono]] kiel Graflando Venaissin kaj la regiono de [[Valence (Drôme)|Valence]] kiel Margraflando Provenco sub la grafoj de [[Tuluzo]] same kiel la reglando de la grafoj de [[savoja dinastio|grafoj de Savojo]] fakte memstariĝis ene de Burgonjo.
La regecon de la imperiestroj en la restaj teritorioj administris la dukoj de Zähringen. Tiuj fondis plurajn urbojn, inter ili [[Bern]]. La episkopujoj de [[Bazelo]], [[Siono]], [[Lozano]] kaj [[Ĝenevo]] pli kaj pli memstariĝis.
* En 1246 graflando [[Provenco]] falis al la franca [[familio Anĵuo-Sicilio]] kaj per tio fakte ankaŭ eliĝis el la reĝlando Burgonjo.
* La malvenkon de la [[Ŝtaŭfoj]] kontraŭ [[Anĵuo]] Francujo eluzis por plua teritoria akiro: Ankaŭ la valo dekstre de Rodano inter [[Valence]] kaj Avinjono ([[Ardeĉio]]) fariĝis franca. [[Bazelo]], [[Lozano]] kaj [[Bezansono]] fariĝis [[libera regna urbo|liberaj imperiaj urboj]].
* En 1309 la papa sidejo translokiĝis laŭ franca premo de Romo al [[Avinjono]].
* En 1349 [[Dofineo]] falis al la franca [[kronprinco]].
* En 1365 imperiestro [[Karlo la 4-a (Sankta Romia Imperio)|Karlo la 4-a]] kiel lasta estis kronata kiel reĝo de Burgonjo en Arles.
* En 1384 duko [[Filipo la 2-a (Burgonjo)|Filipo la Aŭdaca]] de Burgonjo (do de franca ''Bourgogne'') akiris la regecon super la libergraflando Burgonjo. Per tio la teritoria unueco de reĝlando Burgonjo definitive estis detruita, sed el la unuiĝo de franca duklando Burgonjo kaj germana duklando Burgonjo ekestis nova Burgonjo, nome [[dinastio Burgonjo]].
== Literaturo ==
| |||