Giordano Bruno: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
KuBOT (diskuto | kontribuoj)
e Forigo de la ŝablono(j) LigoElstara kaj/aŭ LigoLeginda laŭ VP:FA; kosmetikaj ŝanĝoj
Linio 17:
=== La homo laŭ Bruno ===
Laŭ Bruno, la homo estas hazarda fenomeno en la daŭra ŝanĝiĝo de la materio, kaj eĉ la individueco, se komparata al la [[senfineco]], estas iluzio. La animo nenialio estas ol energia formo kapabla kunigi atomojn. En fama pasaĵo de la “Cabala de cavallo Pegaseo“ (1585) estas asertate ke la animo de la homo ne malsamas ol tiu de [[muŝo]], dum ĝia intelekto ne necese superas tiun de besto. Tial li deduktas:
* ne ekzistas senmorteco de la animo, sed senregula [[Reenkarniĝo|metempsikozo]].
* Ne ekzistas persona rekompenco ĉar ne ekzistas individua transvivo.
* La religio kaj la moralo al malmulto utilas.
* Tamen, laŭ li altrudiĝas supera bono, nome la saĝo en tiu vivo.
* Ne eblas establi ĉu religio estas vera aŭ malvera.
 
=== Kosmologio kaj nova fiziko ===
Linio 31:
En siaj verkoj Giordano Bruno deklaras ke mem volas inspiriĝi al la Antikvaj Egiptoj kaj al la saĝuloj kiel al [[Hermeso Trismegisto]], kies atribuitaj verkoj reigas al malfrua antikveco kaj al greka medio, malsame ol tio kion opiniis la samtempuloj de Bruno. Ĉar Bruno rifuzis la venon de la Mesio, kaj do li certis ke la fonto plej antikva de saĝo estis tiu de la Egiptoj, en ties religio li travidis aspekton proksiman al sia filozofio: la volon diigi ĉiujn estulojn vivantajn, bestojn, insektojn, la naturajn fenomenojn: ĉiuj manifestacioj de la [[hierofanio|sankta]], ĉiuj samdignaj de unika realo sankta.
 
Tiu elimino de la Mesio, kaj do elimino de kristanismo ne povis allarmi la Eklezioijn.<ref>Joan P. Coullano, ''Eros e magio nel rinascimento,'' il Saggiatore, Milano, Milano, 1987.</ref>.
 
=== La magio de Bruno ===
Bruno ne akceptas la netransireblan limon laŭ kiu al la “naturo oni ordonas nur al ĝi obeante”; laŭ Bruno, nur la [[magio]], kiu atingas en lia filozofio-fiziko la plej altan disvolviĝon, eblas ĉion fari kaj modifi, precipe ĝi estas metodo de kontrolo de la unuopulo kaj de la amasoj bazita sur profunda kompreno pri la erotikaj impulsoj individuaj kaj amasaj. Laŭ Bruno ĉio estas manipulebla… eĉ la nocio pri la bono kaj malbono. Li certis ke mem povus influi sur la papo utiligante siajn akiritajn, per la studo pri (Joan P. Coullano, ''Eros e magio nel rinascimento,'' il Saggiatore, Milano, Milano, 1987, p. 7 e 149). Bruno tute inundiĝis en la [[Renesanco|renesanca]] koncepto pri magio.
 
== Religia Penso ==
Linio 61:
[[Kategorio:Universitato de Helmstedt]]
[[Kategorio:Universitato de Napolo]]
 
{{LigoLeginda|lv}}
{{LigoLeginda|ru}}