Kiel registrite je 14:10, 30 okt. 2014 redakti Blahma (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Patrolantoj, Interfacaj administrantoj, Administrantoj 8 027 redaktoj e sintakso ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 15:03, 25 maj. 2015 redakti malfari Helga Schneider (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 2 792 redaktoj vikiigo + kat AdE +{unua} Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: [[Dosiero:Pastro-Bianchini.jpg\|right\|thumb\|400px\|''Foto el bildkarto uzita de li en 1916'']] '''Giacomo (Jakobo) BIANCHINI''' ([[12-a de marto]] [[1875]] en [[Carbona]] apud [[San Vito al Tagliamento]] PN – [[1954]] en Cimpello di Pordenone) estis pastro, frua [[itala esperantisto]] kaj membro de la [[Lingva Komitato]] kaj de la [[Akademio de Esperanto]]. ==Vivo== La unua el 12 gefiloj de malriĉa familio, liBianchini povis viziti lernejon en [[Galleriano]] ĉe emerita profesoro de la Seminario de [[Udine]] danke al pastro de apuda vilaĝo, Gabriele Fioritto, kiu disponigis al lia familio ioman monsumon ĉiujare. Li daŭrigis sian studadon en tiu Seminario kaj poste en tiu de [[Portogruaro]], en kiu li estis ordinita pastro en la [[3-a de aŭgusto]] [[1903]]. Li pasigis sian tutan vivon en la itala regiono [[Friulo]], praktikante la pastran servadon dum 50 jaroj en diversaj urboj, inter kiuj [[Visinale di Pordenone]], [[S. Quirino]], [[Fontanafredda]], [[Meduno]], [[Navarons]], [[Pradis di sotto]] kaj fine, ekde [[1927]] ĝis sia morto, en Cimpello. Granda studulo, li tre bone regis la [[latina\|latinan]] sed ankaŭ aliajn lingvojn: la [[hispana]], la [[germana]], la [[franca]]. Li esperantiĝis en [[1904]] kaj redaktis sian unuan artikolon en friula [[ĵurnalo]] "[[Il Crociato]]" [[5-a de aŭgusto\|la 5.an de aŭgusto]] [[1905]]. Li renkontis [[L. L. Zamenhof\|Zamenhof]] en [[1908]] en [[Vieno]]. Pastro Bianchini interesiĝis ankaŭ pri scienco, specife pri [[speleologio]]. Dum sia restado en ''Pradis di sotto'' li esploris la apudajn grotojn, komprenante ilian gravecon. Unu el ili fariĝis elvokiva kapelo en kiu, je Kristnasko, oni celebras la noktomezan Meson. En proksima [[abismo]] oni starigis grandan bronzan krucon: multajn jarojn poste oni dediĉis tiun lokon al li.▼ Li reprezentis italajn esperantistojn en la Universalaj E-kongresoj. Li aranĝis prelegojn, kursojn de Esperanto por laborantoj, gejunuloj kaj ankaŭ por la migrontoj, opiniante, ke ĉi tiu lingvo povis utili al ili eksterlande. Li verkis artikolojn pri Esperanto por la dioceza semajnaĵo kaj kreis E-grupon. Novembre de [[1910]] li estis en [[Bolonjo]] kie, kun la konsento de ĉefepiskopo [[Giacomo Della Chiesa]], estonta papo [[Benedikto_la_15-a\|Benedikto la 15-a]], li okazigis prelegojn kaj kursojn kun sufiĉe da sukceso.▼ Lia [[tombo]] estas en la centro de la tombejo de Cimpello.▼ Li verkis en [[Esperanto]] "[[Hebrea kalendaro]]" ([[1906]]), "[[Malgranda katolika katekismo]]" ([[1937]]), "[[Tutmonda adresaro de katolikaj esperantistoj]]" ([[1914]]). En [[1910]] li estis elektita membro de la tiama Internacia [[Lingva Komitato]] kaj en [[1951]] membro de la [[Akademio de Esperanto]].▼ ==Esperanta agado== En [[1912]] li kunfondis la [[Itala Katedro de Esperanto\|Italan Katedron de Esperanto]] kaj sukcesis varbi alian friulanon, [[Antonio Paolet]] de [[San Vito al Tagliamento]], kiu ne multe poste fariĝis la unua itala eldonisto de libroj kaj revuoj en Esperanto. Kune kun li Bianchini fondis en 1913 la italan revuon "L’Esperanto", daŭre eldonata. En la monato oktobro de tiu sama jaro li partoprenis en [[Romo]] en la kongreso de [[Internacia Katolika Unuiĝo Esperantista]] (I.K.U.E.), kies ĝenerala sekretario li fariĝis.▼ Bianchini esperantiĝis en [[1904]] kaj redaktis sian unuan artikolon en friula [[ĵurnalo]] "[[Il Crociato]]" [[5-a de aŭgusto\|la 5.an de aŭgusto]] [[1905]]. Li renkontis [[L. L. Zamenhof\|Zamenhof]] en [[1908]] en [[Vieno]]. ▲Li reprezentis italajn esperantistojn en la Universalaj EEsperanto-kongresoj ([[UK]]). Li aranĝis prelegojn, kursojn de Esperanto por laborantoj, gejunuloj kaj ankaŭ por la migrontoj, opiniante, ke ĉi tiu lingvo povis utili al ili eksterlande. Li verkis artikolojn pri Esperanto por la dioceza semajnaĵo kaj kreis EEsperanto-grupon. Novembre de [[1910]] li estis en [[Bolonjo]] kie, kun la konsento de ĉefepiskopo [[Giacomo Della Chiesa]], estonta papo [[Benedikto_la_15-a\|Benedikto la 15-a]], li okazigis prelegojn kaj kursojn kun sufiĉe da sukceso. En [[1910]] li estis elektita membro de la tiama Internacia [[Lingva Komitato]] kaj en [[1951]] membro de la [[Akademio de Esperanto]]. En oktobro 1913 li partoprenis en [[Romo]] en la kongreso de [[Internacia Katolika Unuiĝo Esperantista]] ([[IKUE]]), kies ĝenerala sekretario li fariĝis. ▲Pastro Bianchini interesiĝis ankaŭ pri scienco, specife pri [[speleologio]]. Dum sia restado en Pradis di sotto li esploris la apudajn grotojn, komprenante ilian gravecon. Unu el ili fariĝis elvokiva kapelo en kiu, je Kristnasko, oni celebras la noktomezan Meson. En proksima [[abismo]] oni starigis grandan bronzan krucon: multajn jarojn poste oni dediĉis tiun lokon al li. ▲Lia [[tombo]] estas en la centro de la tombejo de Cimpello. ==Verkoj== ▲LiBianchini verkis en [[Esperanto]] "[[Hebrea kalendaro]]" ([[1906]]), "[[Malgranda katolika katekismo]]" ([[1937]]), "[[Tutmonda adresaro de katolikaj esperantistoj]]" ([[1914]]). ~~En [[1910]] li estis elektita membro de la tiama Internacia [[Lingva Komitato]] kaj en [[1951]] membro de la [[Akademio de Esperanto]].~~ ▲En [[1912]] li kunfondis la [[Itala Katedro de Esperanto\|Italan Katedron de Esperanto]] kaj sukcesis varbi alian friulanon, [[Antonio Paolet]] de [[San Vito al Tagliamento]], kiu ne multe poste fariĝis la unua itala eldonisto de libroj kaj revuoj en Esperanto. Kune kun li Bianchini fondis en 1913 la italan revuon "L’Esperanto", ~~daŭre eldonata. En la monato oktobro de tiu sama jaro li partoprenis~~ en ~~[[Romo]]~~1933 endaŭre ~~la kongreso de [[Internacia Katolika Unuiĝo Esperantista]] (I~~eldonata.~~K.U.E.),~~ ~~kies ĝenerala sekretario li fariĝis.~~ ==En Encicklopedio de Esperanto (reordigita) == Linio 23 ⟶ 26: Giacomo Bianchini (Jakobo), italo, pastro en Friuli, naskiĝis la 12-an de marto 1875 en [[San Vito al Tagliamento]]. Pastriĝis la 2/08/1903 en Portogruaro. Esperantiĝis en 1905. Li estis pastro de Pradis di Sotto de 1921 ĝis 1927. Tie groto havas lian nomon. Verkoj: Hebrea kalendaro, 1906; du E-lernolibroj italaj, 1913 ; lernolibro de itala lingvo 1913; tiu de latina lingvo, 1914-15; (ambaŭ por E-istoj); prop. broŝuro. Kunlaboris je [[Espero Katolika]]. L. K. == Literaturo == Linio 32 ⟶ 35: {{unua}} [[Kategorio:Italaj esperantistoj\|Bianchini, Giacomo]] [[Kategorio:Naskiĝintoj en 1875\|Bianchini, Giacomo]] [[Kategorio:Mortintoj en 1954\|Bianchini, Giacomo]] [[Kategorio: Akademio de Esperanto\|Bianchini, Giacomo]]

Giacomo Bianchini: Malsamoj inter versioj