Ŝahnameo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 20:
 
La unua kiu entreprenis la versigon de la Pahlevia kronikaro estis Abu-Mansur Dakiki, samtempulo de Ferdoŭsio, poeto de la kortego de la [[Samanidoj]], kiu subite finigis ĝin post kompleti nur 1,000 versojn. Tiuj versoj, kiuj temas pri la elstarigo de la profeto [[Zoroastro]], estis poste aligitaj fare de Ferdoŭsio, dankinte, en sia propra poemo. La stilo de ''Ŝahnameo'' montras karakterojn kaj de verkita kaj de parola literaturo. Kelkaj fakuloj plendas ke Ferdoŭsio uzis ankaŭ Zoroastrajn ''nask'', kiaj tiuj de la nune perdita ''Ĉihrdad'' kiel fontoj.
{{redaktata}}
Multaj aliaj [[Mezpersa lingvo|Pahleviaj]] fontoj estis uzataj por komponi la eposon, kaj ĉefe la Kar-Namag i Ardashir i Pabagan, kiu estis origine verkita dum la fino de la sasanida epoko kaj donas rakontojn pri kiel [[Ardaŝiro la 1-a]] enpoviĝis kio, pro ties historia proksimeco, is thought to be highly accurate. Besides, the text is written in the late Middle Persian, which was the immediate ancestor of [[Persian language|Modern Persian]]. Hence, a great portion of the historical chronicles given in ''Shahnameh'' are based on this epic and there are in fact various phrases and words which can be matched between these two sources according to [[Zabihollah Safa]].<ref>{{cite book|last=Safa|first=Zabihollah|title=Hamase-sarâ’i dar Iran, Tehran 1945|year=2000}}</ref>
 
Multaj aliaj [[Mezpersa lingvo|Pahleviaj]] fontoj estis uzataj por komponi la eposon, kaj ĉefe la Kar-Namag i Ardashir i Pabagan, kiu estis origine verkita dum la fino de la sasanida epoko kaj donas rakontojn pri kiel [[Ardaŝiro la 1-a]] enpoviĝis kio, pro ties historia proksimeco, isŝajne thoughtestas totre be highly accurateverŝajna. Besides,Krome thela textteksto isestas writtenverkita inen thela latemalfrua Middle[[Mezpersa Persianlingvo|mezpersa]], whichkio wasestis thela immediatetuja ancestorantaŭaĵo ofde [[PersianPersa languagelingvo|Modernmoderna Persianpersa]]. HenceTiele, agranda greatparto portionde ofhistoriaj thekronikoj historical chronicles given inel ''ShahnamehŜahnameo'' are based on this epicestas andbazitaj theresur aretiu ineposo factkaj variousestas phrasesfakte andvariaj wordsfrazoj whichkaj canvortoj bekiuj matchedpovas betweenkongrui theseinter twotiuj sourcesdu accordingfontoj tolaŭ [[Zabihollah Safa]].<ref>{{cite book|last=Safa|first=Zabihollah|title=Hamase-sarâ’i dar Iran, Tehran 1945|year=2000}}</ref>
{{redaktata}}
According to one account of the sources, a Persian named Dehqan in the court of King [[Khosrau I|Anushehrawan]] Dadgar had composed a voluminous book in prose form, known as ''Khoday Nameh''. After the fall of the [[Sassanid Empire|Iranian Empire]], ''Khoday Nameh'' came into the possession of King [[Ya'qub-i Laith Saffari|Yaqub Lais]] and then the [[Samani]] king [[Nuh I|Nuh]] ordered the poet Daqiqi to complete it, but Daqiqi was killed by his slave. Ferdowsi obtained the book through a friend.