Sklavo-Marbordo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj) |
KuBOT (diskuto | kontribuoj) e Roboto unuecigis titolon de lastaj sekcioj; kosmetikaj ŝanĝoj |
||
Linio 1:
[[
La '''Sklavo-Marbordo''' aŭ ankaŭ '''Diego Cao''' (nomata laŭ [[Diogo Cão|portugala malkovrinto]]) estas la historia nomo de la marbordo de [[Togolando]], [[Benino]] kaj okcidenta [[Niĝerio]]. La Sklavo-Marbordo situas je la [[Gvinea Golfo]], ĉe la Golfo de Benino, kaj longas proksimume 450 kilometrojn. En la antaŭkoloniisma epoko ĝi estis unu el la plej dense loĝataj regionoj de Afriko. La havenoj ĉe la Sklavo-Marbordo estis ekde la 16-a ĝis la 19-a jarcentoj gravaj centroj de la [[sklavokomerco]].
== Malkovro kaj koloniigo ==
En la 15-a jarcento portugalaj maristoj, serĉante surmaran vojon al Barato, malkovris la marbordon. Post la malkovro baldaŭ komenciĝis fazo de konkurenco inter [[Hispanujo]] kaj [[Portugalujo]]. Pro la diversaj interesoj de la du ŝtatoj, ili decidis, dispartigi la diversajn grandregionojn de intereso. Portugalujo transprenis la ekspluato de Afriko, dum kiam Hispanujo koncentriĝis pri teritorioj en [[Ameriko]]. Portugalujo atingis per tio hegemonion, kies konsekvencoj efikos ĝis en la 20-a jarcento.
== Sklavokomerco ==
Baldaŭ post la esploro de la regiono komenciĝis vigla komerco kun devigrekrutigitaj aŭ ĉaskaptitaj afrikanoj, kiujn oni deportis al la diversaj sklavofoirejoj de la marbordo. De tie disvolviĝis la transatlantika [[sklavokomerco]]. Proksimume 20 elcentoj de la proksimume 20 milionoj da kaptitoj estis ekspedataj per ŝipo ekde la marbordo Diego Cao; komence tion faris portugalaj ŝiparoj, pli malfrue la merkato malfermiĝis, kaj ĝin ankaŭ partoprenis angloj, francoj, danoj, nederlandanoj
=== Metodo de sklavokaptado ===
[[
La maristoj cedis al la afrikaj triboj la akiron de la homa "varo" kaj komercis en diversaj havenoj laŭlonge de la afrika okcidenta marbordo, ekzemple en [[Porto Novo]] aŭ [[Lagos]], kiujn fondis portugaloj.
Alte militemaj popoloj kiel ekzemple [[aŝantia imperio|aŝantioj]], [[Oyo (urbo)|ojoj]] aŭ [[dahomeo|dahomeanoj]] faris militkampanjoj en la montaraj landoj for de la marbordo. Celo de ĉi tiuj rabomilitoj estis precipe kunpeli junajn virojn inter 15 kaj 30 jarojn aĝajn, kiuj estis por la [[sklavo
La penegaj surpiedaj marŝoj en la marbordajn urbojn postulis sian tributo: maljunuloj, malfortuloj kaj infanoj mortis pro elĉerpiĝo.
=== Velko de la sklavokomerco ===
Per la komenciĝo de la [[industriiĝo]] en la vendomerkatoj de la komercistoj la negoco perdis pli kaj pli sian gravecon. Krom tio evoluis [[Aboliciismo|aboliciismaj]] movadoj, kiuj provis venkigi la forigo de la sklavokomerco. En 1803 [[Danujo]] kiel unua sklavokomerca lando malpermesis la [[sklavokomerco]]n. Kiel unua grandpotenco en 1807 [[Britujo]] malpermesis la sklavokomercon; [[Usono]] sekvis en 1808, je kio tamen la sistemo de sklaveco konserviĝis ĝis la fino de la [[Usona Enlanda Milito]] en la plejparte suda duono de la [[federaciero]]j. Sur la [[Viena Kongreso]] de 1815 Britujo realigis principan malpermeson de la sklavokomerco.
La intertribaj militoj ĉe la Sklavo-Marbordo malfortigis la tieajn popolojn, kio ebligis al la eŭropaj potencoj facilan koloniigon kaj la supreniĝon de [[imperiismo]].
Linio 21:
* [[Aboliciismo]]
* [[Triangula komerco]]
==
* [http://www.geschichte.uni-hannover.de/fachgebiete/afrika/aeg/perspektiven/115_af_dahomey.pdf Efikoj kaj ekonomia senco de la sklavokomerco sur la Dahomejoj]
[[Kategorio:
[[Kategorio:Geografio de Afriko]]
[[Kategorio:Geografio de Togolando]]
|