Serafimo de Sarov: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
KuBOT (diskuto | kontribuoj) e Forigo de la ŝablono(j) LigoElstara kaj/aŭ LigoLeginda laŭ VP:FA |
KuBOT (diskuto | kontribuoj) e Roboto: anstataŭigo de "Ŝablono:El" per "Ŝablono:EL" (laŭ VP:AA); kosmetikaj ŝanĝoj |
||
Linio 21:
[[Dosiero: Motovilov.gif|eta|<center>[[Nikolao Motovilov]], unu el la plej konataj disĉiploj de Sankta Serafimo]]
== Post lia morto ==
Post la morto de Serafimo la gvidantaro de la rusa ortodoksa eklezio komence klopodis ignori kiom multaj seimplaj kredantoj plu adoris la mortinton. Monaĥoj detruis meblojn el lia arbara kabano kaj la ŝtonon sur kiu li genue kaj stare pasigis 1000 noktojn. La eklezio prisubis liajn mirfarojn kaj deklaris ilin "danĝero je ĝusta kredo".
La eklezia [[sinodo]] pretis post la morto de la monaĥo komenci esploron pri ebla sanktigo, sed ne pretis agnoski proksimume 80 dokumentitajn mirfarojn kiel pruvo. Nur pro la engaĝiĝo de la rusa caro [[Nikolao la 2-a (Rusio)|Nikolao la 2-a]], de ties edzino Aleksandra de [[Hesio-Darmstadt]] kaj dela episkopo kaj metropolito Ĉiĉagov, verkinto de la libro "la vivpriskribo de la honorinda Serafimo de Sarov", fine en 1903, Serafimo de Sarov estis sanktigita fare de la Rusa Ortodoksa Eklezio. Kiel parto de tiu procezo, la [[3-an de julio]] 1903, liaj ostoj estis transportitaj de ilia origina tombo ĝis la eklezio de Sanktuloj Zosimus kaj Sabatius, kie ili restis ĝis la tago de la glorado. Caro Nikolao la 2-a kaj Carino Aleksandra provizis novan cipresolignan ĉerkon por li.
Linio 37:
{{commonscat|Seraphim of Sarov}}
{{PND|118764691}}
{{
{{
{{vivtempo|1759|1833|Serafim}}
| |||