Tasmana diablo: Malsamoj inter versioj

Ĝi estas sola specio de la genro ''Sarcophilus''. Alia iama specio ''Sarcophilus laniarius'' vivis en la [[Plejstoceno]], en [[Aŭstralio]]. Tiu specio estis kun 25% pli granda ol la hodiaŭ vivanta tasmana diablo. Ĝi verŝajne [[Formortinta|formortis]] antaŭ la alveno de la unuaj blankulaj koloniintoj.

Ĝi vivas senescepte sur la insulo [[Tasmanio]], kiu apartenas al Aŭstralio kaj kie ĝi havas nur kelkajn naturajn malamikojn. La tasmana diablo estis iam ĉie disvastiĝinta en tuta [[Aŭstralio]], sed hodiaŭ vivas nur sur [[Tasmanio]]. Ĝian vivejon danĝerigas la agrikulturaj kemiaĵoj kaj malpliiĝo de la natura vivejo.

La tasmana diablo longas 57-65 centimetrojn, la vosto 26-28 26–28 cm kaj la korpomaso estas 4-9 4–9 kg. Ĝia korpo estas forta, ronda kaj aspektas kiel urseto. La kapo estas larĝa kaj kompakta, la kruroj estas mallongaj, la voston kovras sporada pilaro. La [[masklo]] estas pli granda ol la femalo. La felo estas dika kaj nigra; la kolon ornamas okulfrapa '''blanka ringo''', la ŝultron, trunkon kaj voston blankaj makuloj. Ĝiaj oreloj estas rozkoloraj kaj senharaj. La besto estas karnovora, tiel ĝi havas tre fortajn makzelojn. Ĝi estas la plej granda ventropoŝa rabobesto kun forta muskolaro. Karakteriza estas la nigra hararo, la penetra fiodoro, la '''laŭta kriego''' (okaze de ekscitiĝo) kaj sovaĝaj voraj kutimoj. La tasmana diablo ĉasas, sed manĝas ankaŭ mortintajn bestojn, do ĝi estas [[kadavromanĝanto]].

Ĝi atingas la seksan maturecon en aĝo de 2 jaroj. La kopula periodo estas aprilo-majo. La gravedeco daŭras 31 tagojn, ĉe kies fino naskiĝas 20-30 subevoluintaj idoj, sed eniras la ventropoŝon nur 2-4 idoj. La femalo mamnutras la idojn 7-8 monatojn. Kiam la idoj jam troplenigas la ventropoŝon, la patrino portas ilin sur sia dorso.

[[Dosiero:Tasmanian Devil Facial Tumour Disease.png|thumbeta|vangotumora tasmana diablo]]