Reĝo de la romanoj: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Moldur (diskuto | kontribuoj) |
e plibonigadeto, anstataŭigis: |thumb| → |eta| (2), |right → |dekstra, <References/> → {{referencoj}} per AWB |
||
Linio 1:
Tiu artikolo inspiriĝas ankaŭ el samsenca titoloj italia, angla kaj franca...
[[Dosiero:Albrecht_Dürer_084b.jpg|
La titolo '''Reĝo de la Romanoj''' ([[Latina lingvo|latine]]: ''Rex Romanorum'') — nekonfuzenda kun la antaŭa kaj parte mita titolo de [[Reĝo de Romo]] – ornamis la noblecon kaj prestiĝon de la imperiestroj de la [[Sankta Romia Imperio]] tuj post ilia elektiĝo al tiu rango, sed antaŭ ol ili ricevis la kronon permane de la [[Papo]].<ref>Tamen Henriko la 4-a estis, iom eksterkutime kaj eble eksterleĝe, tian nomumita (1054) de la patro imperiestro al kiu henriko posteulis en [[1005]] kiam la patro abdikis.</ref>
Linio 6:
Tiu titolo estis ĝenerale uzita kiel sinonimo aŭ kunligo kun la titoloj de [[reĝo de Italio]] kaj [[reĝo de la Germanoj]] kaj estis kuneksa kun la aserto pri la koncepto de la personeco de la juro. En epoko en kiu la titolo komenciĝis esti uzata, ne tute ĉesis ekzisti la koncepto pri “ŝtata” juro aplikebla al ĉiuj loĝantoj de la teritorioj, ĉar la unuopaj germanaj popoloj invadintaj la imperion havis ĉiuj sian juron, dum la popoloj origine latinaj, la “Romanoj”, daŭrigis aplikadi la romian juron. Tial per la esprimo ''Reĝo de Romanoj'' (foje apudmetita ankaŭ al tiu ''Rex Germanorum'' (Reĝo de la Germanoj) la germana imperiestro rekonfirmis sian suverenecon ankaŭ sur la regatoj de la ''"natione"'' (nacio) latina.
La titolo ekhavis tiun signifon ekde la epoko de la dinastio salia (en la unua duono de la [[11-a jarcento]]. Vidu: [[Konrado la 2-a de la Sankta Romia Imperio]]), sed ĝi estis jam uzita antaŭe kun la [[Liudolfidoj|Ota dinastio]], ekzemple kun [[Henriko la 2-a (Sankta Romia Imperio)
[[Dosiero:Banner of the Holy Roman Emperor (after 1400).svg|
Kiam almenaŭ komence de la [[15-a jarcento]], la Habsburga dinastio sukcesis iĝi preskaŭ hereda de la imperia trono (kiu, tamen, restis formale ĉiam laŭelekta), la titolo “Reĝo de la Romanoj” fariĝis titolo de la heredanto de la trono, kiu estis fakte elektita de la patro ankoraŭ vivanta.
Linio 18:
== Notoj ==
{{referencoj}}
== Vidu ankaŭ ==
|