Andrej Ĵdanov: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Dima41 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
'''Andrej Aleksandroviĉ Ĵdanov''' ([[rusa lingvo|ruse]]: ''Андрей Александрович Жданов'')
(naskiĝis la [[26-an de februaro]] [[1896]] en [[Mariupol]], nun en [[Ukrainio]] - mortis la [[31-a de aŭgusto|31-an de aŭgusto]] [[1948]] en [[Moskvo]], nun en [[Rusio]]) estis soveta politikisto, unu el la gvidantoj de la [[KPSU|Sovetunia Komunista partio]] kaj ĉefa apoganto de la dogma kulturpolitiko, nome [[Socialisma realismo]].
==Biografio==
Li aliĝis al la bolŝevika partio en [[1915]]. Post la oktobra revolucio de [[1917]], li faris rapidan partian karieron kaj, post la mortigo de [[Sergej Kirov]], anstataŭis lin kiel la "unua sekretario" de la urba partia komitato (ĉefa politika gvidanto de la urbo). Li estis strikta kunlaboranto de [[Stalino|Iosif Stalin]] kaj iĝis membro de la Politika Komitato en [[1939]]. Inter [[1941]] kaj [[1944]], li direktis la [[Sieĝo de Leningrado|defendon de la urbo kontraŭ la atakantaj nazioj]]. En la jaroj [[1944]]-[[1947]] Ĵdanov estris la kontrolkomision de aliancanoj en [[Finnlando]].
Postmilite li direktis la kulturan vivon de la Sovetunio en ideo de ekstrema ideologia rigoro direkte al la hegemonio de la [[Socialisma realismo]]. Oni kreis per lia gvido la [[Kominformo]]n (1947).
Li mortis en 1948 inter nebulaj cirkonstancoj. Verŝajne malamikoj de Ĵdanov — [[Georgij Malenkov]] kaj [[Lavrentij Berija]] — iniciatis purigon en Leningrado (kondamnis pli ol 2000 homojn inter alie multajn kunlaborantojn de Ĵdanov). La morto de Ĵdanov mem iĝis preteksto por la fifama "[[kazo de kuracistoj]]": multaj homoj estis akuzitaj (9 ĉefaj akuzitoj kaj multaj ligitaj kun ili) pri venenigo de partiaj altranguloj, tamen post la morto de Stalin la kazo estis fermita, neniu ricevis punon.
| |||