[[Dosiero:Borobudur.Stupas.am002.JPG|eta|300px|dekstra|Stupa en [[Borobudur]], [[Indonezio]]]]
La vorto '''stupao''' venas el la [[sanskrita lingvoSanskrito]] ''स्तूप (stūpa),'' kiu signifas ''staplo'', kaj priskribas [[BudhismoBuddismo|budhananbuddisman]] konstruaĵon, kiu troviĝas en diversaj landoj de [[Azio]].
De origino stupaoj estis stakojstaploj da ŝtonoj aŭ tero en kiuj troviĝis [[relikvo]]j de [[BudhoSidarto Gotamo|la Buddo]]. Pli poste ili evoluis al grandaj, duonrondaj konstruaĵoj kun i.a. la ''torana'' (pordego), la ''vedica'', la ''harmika'' (kvadrato, ĉirkaŭbarita platformo supre sur la stupao), la ''chattrayashti'' kaj rondiro ĉirkaŭ la stupao. En la masivagranda centro troviĝas la relikvo de Budhola Buddo, ekzemple haro aŭ [[klaviklo]], kiukiuj laŭ tradicio havus miraklajn fortojn. En [[Tibeto]] estas kutimo por kreduloj iri sepfoje ĉirkaŭ la stupao, dume oni turnigas [[preĝradoj]]n kaj preĝadas. En Sudorienta-Azio oni trifoje dekstrume rondiras la stupaon kiel formo de [[Devota|devoteco]].
La plej konata stupao situas en [[Sanchi]], [[Hindio]], sed [[Phra Pathom Chedi]] en [[Tajlando]] estas la plej alta stupao (127 m). Ankaŭ la tri grandaj stupaoj en la valo de [[Katmanduo]] estas famaj.
Poste el la stupao evoluis la [[pagodo]], kiam la budhismobuddismo disvastiĝis en Azio. Hodiaŭ oni malfacile povas distingi inter stupao kaj pagodo, kvankam la lasta pli referencas al la konstruaĵoj en Orienta Azio.
