Saladino: Malsamoj inter versioj

Li naskiĝis en kurda familio<ref name="Minorsky">Nombraj tiutempaj fontoj notis tion. La biografiisto Ibn Ĥalikan verkis, "Historiistoj interkonsentas aserti ke la patro kaj familio [de Saladino] apartenis al Duwin. Ili estis Kurdoj kaj apartenis al Rawādiya (tiele), kiu estas branĉo de la granda tribo al-Hadāniya": Minorsky (1953), p. 124. La mezepoka historiisto Ibn Athir, kiu estis kurda kaj tiele lia fidindeco estas pridisputebla, rakontas ion el alia komandanto: "...&nbsp;kaj vi kaj Saladino estas Kurdoj kaj vi ne povos pasi en manoj de la Turkoj": Minorsky (1953), p. 138.</ref><ref>R. Stephen Humphreys, ''From Saladin to the Mongols: The Ayyubids of Damascus, 1193–1260'', (State University of New York Press, 1977), 29; "Among the free-born amirs the Kurds would seem the most dependent on Saladin's success for the progress of their own fortunes. He too was a Kurd, after all&nbsp;...".</ref><ref name="Encyclopedia of World Biography on Saladin">{{cite web|url=http://www.bookrags.com/biography/saladin/|title=Encyclopedia of World Biography on Saladin|accessdate=[[20a de Aŭgustoaŭgusto]], 2008}}</ref> en [[Tikrit]] ĉe la rivero [[Tigris]]. Post unua militista edukado sub la estrado de [[Selĝukaj turkoj|selĝuka]] ŝtatoficisto kaj soldato, Saladino defendis [[Egiptio]]n kontraŭ [[Krucmilito|Krucmilitistoj]], abolis la [[Fatima kaliflando|fatiman kaliflandon]] en [[1171]] kaj restarigis la [[Sunaismo]]n en Egiptio. Lia famo atingis sian pinton, kiam li rekaptis [[Jerusalemo]]n je la [[2-a de oktobro]] de [[1187]] post 88 jaroj da regado de la Krucmilitistoj kaj sukcese defendis la urbon en la [[Tria Krucmilito]]. Saladino estris la islaman oponon al la eŭropaj [[Krucmilito|Krucmilitistoj]] en [[Levantenio]]. Je la pinto de sia povo, lia sultanlando inkludis Egiption, Sirion, [[Mezopotamio]]n, [[Heĝazo]]n, [[Jemeno]]n kaj aliajn partojn de [[Norda Afriko]].