Giuseppe Verdi: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e "ĥoruso" -> ĥoro
Linio 30:
 
Li estas konsiderata, kun [[Richard Wagner]], la elstara operkomponisto de la 19a jarcento.<ref>Paul Levy, [http://www.guardian.co.uk/music/2011/nov/13/verdi-wagner-peter-conrad-review "Bob Dylan: Verdi and/or Wagner: Two Men, Two Worlds, Two Centuries by Peter Conrad"], ''[[The Guardian]]'' (London), 13a Novembro 2011. Konsultita la 21an de Junio de 2013</ref>
Verdi hegemomiis en la itala opera scenejo post la epokoj de [[Vincenzo Bellini|Bellini]], [[Gaetano Donizetti|Donizetti]] kaj [[Gioachino Rossini|Rossini]]. Liaj verkoj estas ofte plenumitaj en operejoj tra la tuta mondo kaj, trans la limoj de la ĝenro, kelkaj el liaj temoj ekdelonge enradikiĝis en la populara kulturo, kiaj ekzemple "[[La donna è mobile]]" el ''[[Rigoletto]]'', "[[Libiamo ne' lieti calici]]" (La drinkokanto) el ''[[La traviata]]'', "[[Va, pensiero]]" (La ĥorusoĥoro de la judaj sklavoj) el ''[[Nabucco]]'', la "Coro di zingari" (Ambosa ĥorusoĥoro) el ''[[Il trovatore]]'' kaj eble ĉefe la "[[Triumfa Marŝo]]" el ''[[Aida]]''.
 
Movita de la morto de samlandano [[Alessandro Manzoni]], Verdi verkis ''[[Rekviemo (Verdi)|Rekvieman Diservon]]'' en 1874 honore al Manzoni, verko nun konsiderata kiel majstroverko de la tradicio de [[oratorio]] kaj atestaĵo pri lia kapablo ekster la fako opero.<ref>Rosen 1995</ref> Idealisto kaj politike engaĝiĝinta, li restis – kun [[Giuseppe Garibaldi|Garibaldi]] kaj [[Camillo Benso di Cavour|Cavour]] – simbola figuro de la reunuiga procezo (nome ''[[Unuiĝo de Italio|Risorgimento]]'') de la [[Itala duoninsulo]].