Uranio: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e plibonigadeto per AWB
e nuraj stilaj ŝanĝoj
Linio 17:
* α ([[Romba kristalsistemo|ortoromba]]), stabila ĝis 660 °C;
* β ([[Tetragona kristalsistemo|tetragona]]), stabila de 660 °C ĝis 760 °C;
* γ (korpocentrita[ [[kuba kristalsistemo|kuba]]) de 760 °C ĝis [[fandopunkto]]—ĝi — ĝi estas la plej etendebla kaj plasteca stato.
 
Uranio malbone konduktas [[elektra ŝargo|elektajn ŝargojn]], sed iĝas [[superkonduktiveco|superkonduktiva]] materialo je 0,2 [[kelvino]] kiel krita [[temperaturo]])<ref>>({{en}}) http://superconductors.org/Type1.htm</ref> (proksimume de [[absoluta nulo de temperaturo|absoluta nulpunkto]]).
 
== Historio ==
Uranio estis malkovrita, en [[1789]], de la prusa kemiisto [[Martin Heinrich Klaproth]], kiu ekzamenis pecon de roko. Tiu roko estis [[uraninito]] (ĉefe UO<sub>2</sub>), uranio-[[erco]]. Klaproth donis la nomon de ''uranium'' aŭ ''uranit'' al la komponaĵo, kiun li agnoskis, reference al la malkovro de la planedo [[Urano (planedo)|Urano]] fare de [[William Herschel]], 8 jaroj-njarojn antaŭe ([[1781]]).
 
Nur en [[1841]], la franca kemiisto ''Eugène-Melchior Péligot'' establis, ke la ''uranit'' estis formita de du atomoj de oksigeno kaj metalo, kiun li izolis kaj nomis ''uranium'', esperante '''uranio'''.
Linio 41:
kiu konsistas preskaŭ nur el la [[izotopo]] <sup>238</sup>U.
Ĉar eĉ tiu plej stabila izotopo estas [[radioaktiveco|radioaktiva]],
urania municio povas veneni batalejojn kaj la homojn tie loĝantajn - pro la [[polvo]].
Tio okazis ekz-e en la du [[Iraka milito|Irakaj Militoj]] de la usonaj prezidentoj [[George Bush|Bush]] "la pli maljuna" (en [[1991]]) kaj "la pli juna" (en [[2003]]).