Anatomio: Malsamoj inter versioj

La postklasika amatomio kaj [[aŭtopsio]], aŭ kadavro-dissekco, ektraktiĝis ene de la [[Kristanismo|kristana komunumo]], precipe en tiu [[Romkatolikismo|katolika]], kaj plispecife en [[Italio]]. La naskiĝa akto de la moderna anatomio troviĝas en la ''Anathomia Mundini'' de [[Mondino Dei Liuzzi]], [[kuracisto]] aktiva en eklezia ŭniversitato en la urbo [[Bolonjo]]: estis la jaro 1316, en plena [[mezepoko]], kaj Mondino demonstras koni la skolon de la anatomiisto [[Galeno de Pergamo|Galeno]], greka kaj pagana, sed ankaŭ ke mem faris grandan paŝon antaŭen kompare kun li. Mondino ne limiĝas, kiel male multaj siaj antaŭuloj kaj kolegoj, ripeti la instruaĵojn de Galeno, same kiel la astronomoj ripetadis la instruaĵojn de [[Aristotelo]] kaj [[Ptolemeo|Tolomeo]], sed volas vidi per siaj okuloj kaj... dissekcis, studis, priskribis kaj kreis disĉiplojn.

 

 

La nova scienco kaj uzo de dissekco en Italio trovis ankaŭ la unuajn normojn kaj regularon de la nova scienco-arto. La [[eklezio]], kiu aprobis kaj profitis de la novaj scioj en la [[hospitalo]]j kiujn mem kreis, emanis normojn por malhelpi misuzojn: forigo de kadavroj, komerco de homaj kadavroj, perforta serĉado de kadavroj por ricevi kompenson de la kontentigitaj anatomiistoj. La normoj estis tiom severaj ke ŝajnis ke la dissekco mem de homaj kadavroj estis malpermesita, sed ili celis elimini okazojn de mortigo por komerci. Ke tiu risko ne estis nur antaŭvido oni povas dokumentiĝi legante la aktojn de la proceso kontraŭ la fama skota anatomiisto [[Robert Knox]] (1791-1866) kiu estis akuzita kaj procesita pro havigo de pordissekcaj kadavroj ne disdegninte kunlabori kun malbonfarantoj mortigantaj. Tiukaze temis almenaŭ pri du mortigoj.