|
'''Tanais''' ({{lang-el|Τάναϊς}} ''Tánaïs''; {{lang-ru|Танаис}}) estis antikva greka urbo en la riverdelto de [[Don (rivero)|Dono]], nomita en la antikvo kiel Maeotiaj marĉoj. La delto situas en la plej nordorienta parto de la e [[Azova maro]], kiun la grekoj nomis Lago Maeotis. La loko de la antikva Tanais estas ĉ. 30 km okcidente de la moderna [[Rostov-na-Donu]]. La centra urbejo situas sur ebenaĵo kun diferenco ĝis 20m en alto en la sudo. Ĝin limas natura valo oriente kaj artefarita digo okcidente.
== Historio ==
La loko de Tanais estis okupita longe antauxantaŭ ol la grekaj milezianoj fondis emporio''emporion'' (vendoplaco) tie. [[Nekropolo]] kun pli ol 300 entombigaj [[kurgano]]j proksime de la antikva urbo montras ke la loko jam estis okupita ekde la [[bronzepoko]], kaj ke kurganaj entombigoj daŭris tra [[Antikva Grekio|grekagrekaj]] ] kaj eĉ en eĉ [[antikva Romo|romajromiaj]] tempoj.
Grekaj komercistoj ŝajne havis kontakton kun nomadoj en la areo jam en la 7a jarcento aK sen formala, daŭra setlejo. [[Kolonioj en antikvo|Grekaj kolonioj]] havis du specojspecojn de originoj, ''apoikiai'' de civitanoj de la patrinapatra urboŝtato, kaj ''emporia'', kiu estis strikte komerca stacio. Fondita malfrue venen la 3a jarcento aK, fare de komercaj aventuristoj de [[Mileto]], Tanais rapide evoluis al ''emporium'' cxeĉe la plej nordorienta etendo de la helena kultura sfero. Ĝi estis natura posteno, unue por la komerco de la stepoj atingante orienten tra nerompita herba maro al la [[Altajo]], la [[Skitio|skita]] Sankta Lando, due por la komerco de la [[Nigra Maro]], ringita kun grekagrek-dominitaj havenoj kaj komercaj urboj kaj trie por komerco de la nepenetrebla nordo, kun peltoj kaj sklavoj portitaportitaj suben sur la Dono. [[Strabono]] mencias Tanais en sia ''Geografio'' (11.2.2).
En 330 pK, Tanais estis devastitadetruita fare de la [[gotoj]], sed la ejo estis okupita ade ĝis la dua duono de la 5a jarcento pK. Ĉar la kanalo pleniĝis - probable pro rezulto de [[senarbarigo]] -, la centro de aktiva vivo ŝanĝiĝis eble al la malgranda urbo de [[Azov]], duonvoje al Rostov.
La urbo estis refondita ĉirkaŭ la 13a jarcento fare de la [[Respubliko de Venecio|venecianoj]]. Poste akiris ĝin la mara [[Ĝenova Respubliko]], kiuj administris gxinĝin en 1332-1471 kiel Tana nel Mareen MaggioreMediteraneo, estante grava loko por komerco kun la [[Ora Hordo]]. Kiel ĉiu ilia Nigra-Maraj kolonioj, ilin kontrolis la Ĝenova Konsulo en [[Kaffa]]. Ĝi malprosperis denove post 1368. En 1392 ĝi estis konkerita de [[Timur]], de la [[Otomanaj turkoj]] en 1471, de la [[Rusa Imperio|rusoj]] en 1696, denove de la turkoj en 1711 kaj de la Rusa Imperio en 1771.
[[Kategorio:Arkeologiaj lokoj en Rusio]]
|
