Josef Winkler (verkisto): Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 5:
Li kreskiĝis en bienfarmo en [[Karintio]], ĉe familio kiu apenaŭ uzis parolon kaj malpli skribon. Tiele li obsedis akiri librojn. Post bazlernejo li faris trijaran studadon de komerca lernejo en [[Villach]] kaj poste laboris por eldonejo de verkoj de aŭtoro de privakeraj noveloj [[Karl May]]. El 1973 al 1982, li estis dungita en la administrejo de la Klagenfurta Universitato, nome Alpen-Adria-Universität Klagenfurt. Tiam, li organizis literaturan cirklon, nome ''Literarischer Arbeitskreis'', kun sia karintia aŭtora kolego Alois Brandstetter kaj redaktoris literaturan gazeton, nome ''Schreibarbeiten''.
 
En 1979 lia romano ''Menschenkind'' havigis al li la duan lokon en la fama premio Ingeborg-Bachmann-Preis malantaŭ Gert Hofmann. Kun liaj du venontaj romanoj, ''Der Ackermann aus Kärnten'' kaj la ''Muttersprache'', tiu libro formas la trilogion ''Das wilde Kärnten''. La tekstoj de Josef Winkler pritraktas la temojn de morto kaj samseksemo. La pritrakto de problemoj individuaj en patriarkeca katolika mondo havas mem-agnoskan membiografian fonon. Winkler rilatas sian propran verkaron al tiu de aliaj german-lingvaj kaj internaciaj verkistoj kun fokuso al memmortigo, izolado kaj samseksemo kiaj [[Jean Genet]], [[Peter Handke]] kaj [[Hans Henny Jahnn]]. La nombraj veturoj de Winkler kaj al Italio kaj al barato estas tre ofte respegulataj en liaj verkoj, inklude la baratajn mortoritojn kiel praktikitaj en la urbo Varanasio kio kontrastas kun la katolikaj ritoj en lia hejmkulturo. Lia frua verko ''Wortschatz der Nacht'' estis publikigita en Februaro 2013. Lia ĉefa ĵusa verko, ''Winnetou, Abel und ich'' (2014), kiu prezentas lian fruan konon de Karl May, inkludas gracangravan ĉapitron de lia literatura membiografio kaj re-rakontoj de la fantastaj historioj de May ĉirkaŭ Winnetoo, nome imagita Indiana ĉefo amplekse konata en centreŭropa kulturo.
 
Je okazo de la 33a premio Ingeborg-Bachmann-Preis 2009, Josef Winkler faris la tradician paroladon „Klagenfurter Rede zur Literatur.“ Tiu diskurso generis gravan polemikon ĉar li arde kritikis la registarojn de [[Karintio]] kaj de ties ĉefurbo [[Klagenfurt]] ĉar malsukcesis establi urban bibliotekon. kvankam oni elspezis multan monon por misadministritaj bankoj kaj 70 milionojn da eŭroj por stadiono de futbalo en Klagenfurt (Wörthersee Stadion), la aŭtoritatoj argumentis ke ili ne havas rimedojn por municipa biblioteko.
{{redaktata}}
([[Premio Georg Büchner]], [[2008]])